مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعی ندارد و به معنای فسخ عاریه است.

عقد رهن بدون اذن مالك جايز نيست.

هرگاه چيزى را كه عاريه كرده با اجازه صاحب آن به ديگرى عاريه دهد عاریه داده‌شده صحیح است.

اگر بخواهد آن مال را در اموری استفاده کند که پاک بودن در آن شرط است باید اطلاع دهد مثلاً اگر ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‏دهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.

عاریه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن و عاريه دادن حيوانات ديگر براى منافع مشروع آن‌ها صحيح است.

كسى كه چيزى را عاريه داده هر وقت بخواهد مى‏تواند آن را پس بگيرد، عاريه گيرنده نيز مى‏تواند آن را پس دهد.

هرگاه عاريه دهنده بميرد بايد چيزى را كه عاريه شده به ورثه او بدهند و اگر عاريه دهنده ديوانه شود بايد آن را به ولی او داد.

چيزى را كه منفعتش مال انسان است، مثلاً آن را اجاره كرده، مى‏توان عاريه داد، به‌شرط اینکه حقّ واگذارى به ديگرى داشته باشد.

عاريه دادن چيز غصبى و چيزى كه مال انسان است ولى منفعت آن به ديگرى واگذارشده صحيح نيست، مگر اينكه صاحب حق راضى شود و اجازه دهد.

در ادعای تلف عین عاریه گرفته‌شده و ادعای عدم تفریط و تعدی قول عاریه گیرنده مقدم است با یمین او و عدم بینه از عاریه دهنده مگر در عاریه طلا و نقره.‌

مالک باید با دلایل معتبر ضمان را ثابت کند‌

هرگاه کسی چيزى را به عاريه بگیرد و آن چیز تلف شود عاریه گیرنده ضامن نيست، مگر اين‏كه:‌  در حفظ آن كوتاهى كرده باشد.  عاريه‏ دهنده شرط ضمان كرده باشد  چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره يا زینت‌آلات ساخته‌شده از آن‌ها باشد،بنابراین در اين سه صورت اگر تلف شود، ضامن است و بايد عوض آن را بدهد.‌