در صورتى که یک شب دور بوده، اجراى حدّ زناى محصنه درباره او مشکل است.
این کار جایز نیست و اگر نتواند نزد حاکم شرع اثبات کند، حدّ قذف (80 ضربه شلاق) بر او جاری می شود.
مشارک (یعنی کسی که او نیز دست به اسلحه برده و تخویف مردم نموده است) حکم محارب را دارد اما معاون حکم محارب را ندارد ولی تعزیر شدید دارد.
این مورد، احکام سرقت را ندارد; ولى این کار تجاوز به حقّ دیگران محسوب مى شود و تعزیر دارد.
سرقت به هر حال حرام است و اگر اطّلاعاتى باشد که جنبه مالیّت دارد و در عرف عقلاى امروز خرید و فروش مى شود، در صورتى که شرایط حدّ سرقت در آن جمع باشد، اجراى حدّ سرقت در آن بعید نیست; البتّه این در مورد کسانى است که اموال آنها محترم است.
لواط محسوب نمی شود، اما تعزیر شدید دارد.
در صورتى که قبل از طرح شکایت او را عفو کند، حاکم شرع نمى تواند حدّ را اجرا کند; ولى اگر مصالح مهمّى ایجاب کند، تعزیر او جایز است.
قصاص ندارد; ولى دیه دارد.
این سخن درست نیست، در زمان پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) زندان چندان مورد نیاز نبود; ولى در عصر على(علیه السلام) و همچنین در عصر خلفا زندان وجود داشت; زیرا جامعه اسلامى گسترش پیدا کرده بود و مجرمان افزایش یافته و گروههایى در فکر ضربه زدن به اسلام و مسلمین بودند.
اگر ارتداد او در دادگاه اسلام ثابت شود، محكوم به اعدام خواهد شد و اموال او به عنوان ارث به ورثه مسلمان او مى رسد و همسر او از او جدا خواهد شد و حتى توبه كردن او نمى تواند جلوی اين احكام شديد را بگيرد، گر چه اگر واقعاً توبه كند در پيشگاه خداوند قبول مى شود.
حکم او قتل از طریق رجم است.
ارتداد به صورت اجبارى اثر ندارد، و چنین کسى مرتد محسوب نمى شود.
