شک در بقای وضو
در صورتی که در بقای وضو شک حاصل شود تکلیف چیست؟
هرگاه انسان وضو داشته و شك كند باطل شده يا نه، بنامى گذارد كه وضوى او باقى است و بعكس اگر كسى وضو نداشته، شك دارد وضو گرفته يا نه، بنا مىگذارد كه وضو نگرفته است.
هرگاه انسان وضو داشته و شك كند باطل شده يا نه، بنامى گذارد كه وضوى او باقى است و بعكس اگر كسى وضو نداشته، شك دارد وضو گرفته يا نه، بنا مىگذارد كه وضو نگرفته است.
هرگاه بعد از نماز شك كند وضو گرفته يا نه، نماز او صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.
جایز است و کراهتی ندارد.
هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در وضو اگر در دست چپ نباشد اشکالی برای وضو ایجاد نمی کند.
كسى كه در كارهاى وضو يا شرايط آن مثل پاك بودن آب و وجود مانع بر اعضاى وضو، زياد شك مىكند، بايد اعتنا نكند و مطابق معمول مردم انجام دهد
تمام وضو یک عمل است؛ به این معنا که تمام آن شک در محل است و نمی توان گفت از محل گذشته است، بنابراین باید از محل شک دوباره بشوید.
مستحب است انسان براى اينكه با طهارت باشد وضو بگيرد، خواه نزديك وقت نماز باشد يا نه و با آن وضو، مىتواند نماز بخواند.
ظاهر روایات این است که کراهت تا زمانى است که حرارت آب وجود دارد.
در صورتی که قصدش آن باشد که فقط آنچه به پایین می کشد جزء وضوست مانعی ندارد.
بايد برگردد و جبران نماید، در این صورت وضو صحیح است.
بلی استحباب دارد و دندان های عاریه بیش از دندان طبیعی نیاز به رسیدگی دارد.
مرطوب کردن دست و کشیدن آن بر صورت و دست ها کفایت نمی کند و باید آب جاری شود، مگر این که مقدار رطوبت به مقداری باشد که آب جاری شود و از دست بریزد.