وجود انگشتر و دستبند و مانند آن اگر مانع رسيدن آب نباشد، براى وضو ضررى ندارد و مى تواند آن را جابه جا كند تا آب به زير آن برسد و شسته شود و اگر بعد از وضو، انگشتر يا مانع ديگرى در دست ببيند و نداند موقع وضو بوده يا نه، وضوى او صحيح است، به شرط اين كه احتمال بدهد در حال وضو توجّه به اين امر داشته است.
منظور آن است که اگر از روی یکی از انگشان پا به غیراز انگشت کوچک تا برآمدگی پا هر چند با یکی از انگشتان دست مسح شود کافی است.
اشکالی ندارد، البته بهتر است از بالابه‌پایین مسح شود.
هرگاه انسان احتمال دهد مانعى در اعضاى وضو وجود دارد اگر احتمال آن عقلايى است بايد وارسى كند، مثل اين كه بعد از گل کاری يا رنگ کاری شك كند مقدارى گِل يا رنگ به دست او چسبيده است.
انسان مى تواند صورت و دست ها را به قصد وضو در آب فروبرد، يا بعد از فروبردن در آب به قصد وضو از آب بيرون آورد و آن را وضوى ارتماسی مى گويند.
در فرض سؤال لازم است بيخ موها را که ژل یا روغن ندارد، مسح کند.
اگر مانع بسيار کوچک باشد (به اندازه دو ميليمتر) وضو صحيح است و الا بايد مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگيرند و نمازي که خوانده اند را دوباره بخوانند.
درصورتی که ضرورتي براي اين کار نباشد آن را ترک کنند و چنانچه ضرورتي وجود داشته باشد و امکان جداسازي ناخن های مصنوعي به هنگام وضو نباشد، به صورت عادي وضو را انجام می دهد.
در وضوى ارتماسى بايد صورت و دست ها از بالابه پایین شسته شود، يعنى اگر وقتى صورت و دست ها را در آب فرومی برد قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج در آب فروبرد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو مى كند بايدصورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج بيرون آورد.
چنانچه مسح بر روی یک‌چهارم سر که در قسمت جلو واقع شده است کشیده شود کافی است.
در فرض سؤال اشکالی ندارد و وضو صحیح است.
