شک در بقای وضو
در صورتی که در بقای وضو شک حاصل شود تکلیف چیست؟
هرگاه انسان وضو داشته و شك كند باطل شده يا نه، بنامى گذارد كه وضوى او باقى است و بعكس اگر كسى وضو نداشته، شك دارد وضو گرفته يا نه، بنا مىگذارد كه وضو نگرفته است.
هرگاه انسان وضو داشته و شك كند باطل شده يا نه، بنامى گذارد كه وضوى او باقى است و بعكس اگر كسى وضو نداشته، شك دارد وضو گرفته يا نه، بنا مىگذارد كه وضو نگرفته است.
كسى كه در كارهاى وضو يا شرايط آن مثل پاك بودن آب و وجود مانع بر اعضاى وضو، زياد شك مىكند، بايد اعتنا نكند و مطابق معمول مردم انجام دهد
هرگاه بعد از نماز شك كند وضو گرفته يا نه، نماز او صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.
هرگاه در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و بعد از آن وضو بگيرد و اعاده نمايد
تمام وضو یک عمل است؛ به این معنا که تمام آن شک در محل است و نمی توان گفت از محل گذشته است، بنابراین باید از محل شک دوباره بشوید.
هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در وضو اگر در دست چپ نباشد اشکالی برای وضو ایجاد نمی کند.
جایز است و کراهتی ندارد.
مستحب است انسان براى اينكه با طهارت باشد وضو بگيرد، خواه نزديك وقت نماز باشد يا نه و با آن وضو، مىتواند نماز بخواند.
بلی استحباب دارد و دندان های عاریه بیش از دندان طبیعی نیاز به رسیدگی دارد.
وضو گرفتن در چند جا مستحب است: براى خواندن قرآن، براى نماز ميّت و براى دعا و مانند آن و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد براى خواندن نماز، تجديد وضو كند و هرگاه به قصد يكى از اين كارها وضو بگيرد تمام كارهايى را كه مشروط به وضو است مىتواند انجام دهد.
ظاهر روایات این است که کراهت تا زمانى است که حرارت آب وجود دارد.
بايد برگردد و جبران نماید، در این صورت وضو صحیح است.