اگر ممكن است از متولّى و در صورت نبودن متولّى، از حاكم شرع زمين را براى ساختن مسجد اجاره كنند و عدّه اى از معتمدين محل پاى اين سند را امضا نمايند كه فراموش نشود و هر ساله مال الاجاره آن را صرف مجالس عزادارى سيّد الشّهداء (عليه السلام) بنمايند و مدّت اجاره نيز مشخص و محدود باشد كه بعد از پايان مدّت، مجدداً اجاره كنند.
اقامه نماز و انجام بقیه کارهایی که در مسجد انجام می‌شود در آن اشکالی ندارد.
نذروات باید مطابق نیت نذر کننده و موقوفات مطابق وقف نامه مصرف شود.
می‌توانید چیز دیگری از احتیاجات مسجد را برای مسجد بخرید.
جایز نیست، باید محل دیگرى براى او در نظر گرفته شود و آن محل در حکم وقف است.
در صورتى که وقف براى دفن اموات باشد نمى توان آنرا تغییر داد ،مگر این که دفن اموات در آن ممکن نباشد در این صورت مى توان براى کارهاى خیر از آن استفاده کرد: مانند مسجد و مدرسه و درمانگاه.
خالى از اشکال نیست مگر این که آثار قبرستان به کلّى از بین برود و زمین هم موقوفه نباشد.
مستحب است انسان نمازهاى واجب را در مسجد بخواند و در اسلام بر این مسئله سفارش بسیار شده است و رفتن به مسجدى كه نمازگزار ندارد مستحب است و همسايگان مسجد تا عذرى نداشته باشند نماز در مسجد را ترك نكنند و با توجّه به اینکه تبلیغات اسلامی و آگاهی بر احکام، غالباً در مساجد انجام می‌شود براى زن‌ها درصورتی‌که خود را از نامحرم به‌خوبی حفظ كنند بهتر است نماز را در مسجد بخوانند و اگر راهى براى یادگرفتن مسائل اسلامى جز از طريق رفتن به مسجد وجود ندارد واجب است به مسجد بروند.
چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانيم و با صِرف عمل نيز وقف صورت مى گيرد اين هم وقف محسوب مى شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد،البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده مى شود و هم براى مراسم هاى آن منطقه اگر چه خارج از مسجد يا حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى مى توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هايى كه محتواى آن هم سو با برنامه هاى مسجد و يا حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.
با توجّه به این که گروهى نظرشان وقف خاصّ بوده، باید طبق وقف خاصّ با آن رفتار کرد.
