مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

براى امربه‌معروف‏، بايد از راه‌هایی كه مفيد و مؤثر است و پيامدهاى منفى ندارد، استفاده كرد.

مالى كه پيدا كرده اگر قيمت آن يك درهم يا بيشتر باشد چنانچه اعلان نكند و آن را در مسجد يا جاى ديگرى كه محلّ اجتماع مردم است بگذارد و از بين برود، يا ديگرى آن را بردارد كسى كه آن را در آغار پيدا كرده است ضامن است.

اگر متولّى داشته باشد حرف او مقدّم است والاّ حاكم شرع فردى را به عنوان متولّى آن محل منسوب می كند تا او رسيدگى نمايد.مهمترين امر در مساجد و حسينيه ها و امثال آن اتّحاد مردم، متولّى، واقف، هيأت امناء و امام جماعت است و تا حد امكان بايد با همكارى و گذشت جلوى ايجاد اختلاف را گرفت.

سابقه بدى كه در عصر ما براى برخى موقوفات پيدا شده و از صورت اصلى خارج و خريد و فروش گرديده، باعث سلب اطمينان بعضى از مردم شده است؛ اميدواريم با برنامه ريزى صحيح براى حفظ موقوفات و صرف درآمد آن طبق نيّت واقف، اين بدبينى برطرف و اطمينان كامل ايجاد شود.

اگر این کار واقعى باشد نه براى فریب مردم جایز و حلال است.

هرگاه انسان درجایی نماز می‌خواند كه مردم از جلو او عبور می‌کنند مستحب است جلو خود چيزى بگذارد كه میان او و آن‌ها حائل گردد، حتّى اگر عصا و تسبيح و ريسمانى هم باشد كافى است.

در صورتی که مفهوم عبارت نسبت عمل نامشروع به پدر و مادر کسی باشد احکام قذف جاری می شود و اگر نسبت به انبیاء علیهم السلام باشد حکم سب النبی صلی الله علیه و آله و سلم را دارد.

موارد متفاوت است.‌

در صورتی که واقعا به تبلیغ دین در آنجا می‌پردازد و مردم آنچه به ایشان می دهند به‌عنوان هدیه دهند مانعی ندارد.‌

در صورتی که یقین به اجحاف دارد باید تذکر دهد و در صورتی که موثر نباشد خود کارمند حق صدور قبض و یا کار در قسمتی که کار حرام انجام می شود را ندارد.‌

با توجه به این که برای استفاده شهرداری وقف نشده است باید معادل پول آن را گرفته و به نیازمندان محل برای پرداخت آب بهاء بدهند.‌

تا رقبه مزبور را وقف نکنند حکم ملک مسجد را دارد و مطابق آنچه خیرین در نظر داشته اند باید عمل شود.‌