در صورتی که مدتی توسط مادر برای کار شما تعیین نشده و ملک را به شما واگذار نکرده، مادر حق داشته آن را به دیگری بفروشد.
درصورتی‌که معدن در حریم روستا بوده باشد (منظور از حریم، زمین‌هایی است که براى احتیاجات مختلف روستا از قبیل بارانداز، محل جمع‌آوری خرمن و هیزم و مانند آن است.) اهل روستا بر آن حق‌دارند و در مقابل حقّشان می‌توانند چیزى دریافت دارند. ولى اگر خارج از حریم روستاست چنین حقّى ندارند امّا چنان چه معدن نزدیک روستاست سزاوار است ارفاقى به مردم آن روستا شود؛ و اگر معدن ضرر و زیان‌هایی براى اهالى روستا ایجاد کند، جبران آن نیز لازم است.
این مطلب دریکی از روایات معتبره واردشده است که امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «یکره روایه الشّعر للصائم و للمحرم و فى الحرم و فى یوم الجمعه و ان یروى بالّلیل; مکروه است نقل شعر براى روزه‌دار و محرم و در حرم مکه و در روز جمعه و در شب» و حتّى در ذیل حدیث آمده است: هرچند شعر حق باشد، ولى ممکن است عناوین ثانویه مهم‌تری، این کراهت را تحت الشّعاع قرار دهد.
جز تجهیزات لازمه میّت حقّى ندارد.
وجه مزبور و زمین به ورثه آن مرحوم برمی‌گردد و اگر ورثه اجازه دهند می‌توان چیز دیگری در آنجا ساخت.
اعسار حق نیست بلکه حکم است و حکم قابل اسقاط نیست.
حق گذشت برای آنها در فرض سوال متصور نیست.
جایز نیست و تنها می‌تواند اجرت را در مقابل ایاب و ذهاب یا بیان احکام مستحب و مانند آن بگیرد.
دلیل اصلی آن روایات است و حکمت آن ممکن است به این خاطر باشد که جزء بیماری های خطرناک است البته برص به معنای لکه های سفیدی که قابل درمان است مجوز فسخ نیست و برای درمان آن به مراکز پزشکی مراجعه نمایید.
اگر شما موضوع را به آنها گفته ايد، حق فسخ ندارند.
