مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- درصورتی‌که زوج و زوجه قبل از عروسى باهم رفت‌وآمد داشته و خلوت می‌کرده‌اند، ادّعاى پسر پذیرفته نیست.2- آرى تا ثابت نکند، در فرضى که در بالا گفتیم، ادّعاى او پذیرفته نیست.3- در فرض بالا زوج حقّ فسخ ندارد.

ظاهراً شامل عقد موقّت هم می‌شود.

در فرض سؤال ضرورتی ندارد.

درصورتی‌که آگاهى بر این امر نداشته، می‌تواند فسخ کند مگر این‌که بعد از آگاهى راضى شده و با او زندگى کرده باشد.

این عیب از عیوب فسخ نکاح نیست مگر این‌که قبلاً شرط صحّت کامل کرده باشند. در این صورت زن حقّ فسخ از باب خیار تدلیس دارد، ولى در فرض مسئله که مواقعه صورت نگرفته مهر به او تعلّق نمی‌گیرد. امّا اگر خساراتى متحمّل شده، می‌تواند آن را از زوج بگیرد.

بیمارى مزبور عنن محسوب نمی‌شود.

اگر زن شرایطى را بر مرد شرط کرده باشد و مرد از آن شرایط تخلّف کند، یا در بعضى صفات زن را فریفته باشد و خلاف آن ثابت شود، زن حق فسخ عقد را دارد؛ و اگر قبل از دخول فسخ کند مستحق مهریّه نیست.

در فرض سؤال این امر عنن محسوب نمی‌شود بلکه نزد حاكم شرع مى‌رود و به زوج مهلت می‌دهد كه يك سال به معالجه خود بپردازد هرگاه معالجه نشد زوجه می‌تواند عقد را فسخ كند و این امور قابل‌درمان است.

اگر در ظاهر علامت خلافى نمایان نیست، موجب فسخ نمی‌شود.

کورى آن است که مطلقاً چیزى را نبیند، یا بینایى به‌قدری کم باشد که به‌حساب نیاید; خواه چشم ظاهراً سالم باشد یا غیرسالم.

چنانچه به سهولت قابل معالجه بوده باشد و زن با هزینه خود اقدام به درمان نماید، خیار فسخ جارى نیست.

برص به معناى پیسى است و آن‌یک نوع بیمارى پوستى است که رنگ قسمتى از پوست بدن براثر آن سفید می‌شود، تحقيقات ما نشان داد كه دو نوع برص داريم: يك نوع بيمارى پوستى است كه به‌آسانی درمان می‌شود؛ اين نوع از عيوب نكاح نيست. نوع ديگرى است كه بيمارى سختى محسوب می‌شود و اگر داراى اين نوع باشد سبب خيار فسخ نكاح است.