مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جایز نیست. (مطابق روایت نماز در لباسی که جزئی از غیر مأکول بر آن است جایز نیست)

خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد (يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى‏شود) نجس است، ولى خون حيواناتى كه خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنين خون پشه پاك است.

خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد (يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به‌سرعت جارى می‌شود) نجس است، ولى خون حيواناتى كه خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنين خون پشه پاك است.

اگر اعمال او در حال پاك بودن انجام‌شده صحيح است و اشکالی ندارد.

اگر يقين داشته باشد يا احتمال دهد خون زخم يا جرّاحى است تكليفى براى او ايجاد نمی‌کند. تنها خود را می‌شوید و غسل و وضو به خاطر آن واجب نيست.همچنین درصورتی‌که رحم آن‌ها را به‌طور كامل برداشته باشند خونى كه می‌بینند عادت محسوب نمی‌شود و حکم خون زخم و مانند آن را دارد و برای نماز شستن آن خون‌ها کافی است؛ و در صورت طلاق احتیاط این است که عدّه نگه دارد.

هرگاه مایع مزبور از کلیه و مثانه و محل بول باشد نجس است و همچنین موادی که از خون دیالیزی گرفته می‌شود نجس است.

اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر به‌صورت تزریق خون باشد، این کار بنا بر احتياط واجب روزه را باطل می‌کند و بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و نیز بنا بر احتياط واجب، قضاي آن روز را به‌جا آورد.

اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر به‌صورت تزریق خون باشد، این کار بنا بر احتياط واجب روزه را باطل می‌کند و بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و نیز بنا بر احتياط واجب، قضاي آن روز را به‌جا آورد.

بيرون آوردن خون از بدن، خواه به‌وسیله حجامت باشد، يا جرّاحى، يا مسواك نمودن، يا خاراندن بدن، به‌طوری‌که خون از آن خارج شود، در غيرِ حالِ ضرورت مكروه است و چون جمعى از فقها آن را حرام مى‌دانند، احتياط مستحب ترك آن است.

با توجه به اینکه عموم استفاده کنندگان غیر کفار حربی هستند اهداء خون مانعی ندارد.

حرام نيست، خواه خون بيايد يا نيايد.

اگر خون قطع نمی‌شود و جنبه ضرورت دارد جایز است؛ امّا احتیاط واجب آن است که اگر ممکن است درمان کنند.