هرگاه مسافر پيش از ظهر به‌جايى برسد كه قصد ده روز توقّف دارد، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد روزه بگيرد و اگر انجام داده بايد بعداً قضا كند و مستحب است باقيمانده آن روز را امساك نمايد، ولى اگر بعدازظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگيرد.
حکم مسافر را دارد این موارد معمولاً اکراه است و منافی با نیت مسافرت از طرف زن ندارد و ما معتقدیم علم سبب نیت می‌شود و همین‌که شوهر بگوید تو را به اصفهان یا مشهد می‌برم همین علم کفایت از نیت می‌کند.
اگر پيش از ظهر مسافرت نمايد روزه‌اش باطل است، ولى قبل از آنكه به حدّ ترخص برسد نمی‌تواند روزه را افطار كند و اگر پيش از آن افطار كند كفّاره بر او واجب است (منظور از حدّ ترخص جايى است كه صداى اذان شهر را نشنود، يا به‌جايى برسد كه ازنظر مردم شهر پنهان گردد).
اگر به‌قصد دزدى، خيانت، يا كار حرام ديگرى سفر كند، بايد نماز را تمام بخواند، همچنين اگر خود سفر حرام باشد مثل اينكه چنان مسافرتى براى بدن او ضرر قابل‌ملاحظه‌ای دارد.
هرگاه روزه‌دار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.
چنانچه بدون عذر شرعي اين کار صورت گرفته و از منزل خارج‌شده‌اید و فاصله به مقدار مسافت شرعی است، سفر حرام محسوب می‌شود و نماز شما کامل است.
بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را قضا کند
با توجه به اینکه در راستای شغل او است نماز کامل است.
كسى كه شغلش رانندگى داخل شهر است اگر اتفاقاً به سفر خارج از شهر برود و هشت فرسخ و بيشتر باشد نمازش شكسته است، امّا كسى كه هم رانندگى داخل شهر می‌کند و هم راننده بيابانى است وقتى به خارج شهر می‌رود نماز را بايد تمام بخواند.
در فرض سؤال می‌تواند به‌قصد ثواب غسل انجام بدهد.
قصد اقامت ده روز، در دو محل:1- فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.2- فاصله دو محل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است:الف) اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، این‌گونه قصد کند.ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمی‌تواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.3- فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است: قصد ده روز به هم می‌خورد.
