هرگاه كسى با زن شوهردارى (نعوذبالله) زنا كند براى توبه كردن لازم نيست به آن مرد بگويد، بلكه بايد در پيشگاه خدا توبه حقيقى كند.
در فرض سؤال محرم نمی‌باشند.
اگر با زنى كه در عدّه ديگرى است زنا كند بنابراحتیاط واجب آن زن بر او حرام می‌شود و نمی‌تواند با او ازدواج کند، خواه طلاق رجعى باشد يا غير رجعى، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته و ازدواج‌کرده، می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد.
«مادر» و «خواهر» و «دختر» پسرى كه لواط داده بر لواط كننده حرام است، خواه لواط دهنده بالغ باشد يا نابالغ، ولى اگر لواط كننده نابالغ باشد حرام نمی‌شود، همچنين اگر شك داشته باشد كه دخول حاصل‌شده يا نه.
درصورتی‌که هدف، ایجاد محرمیت باشد و جهات شرعی رعایت گردد و این عقد بنابر احتیاط واجب به نفع دختربچه باشد اشکالی ندارد.
تنها عروس خود انسان یعنى همسر پسرش بر او محرم است نه عروس همسرش.
درصورتی‌که تولید خطر کند اشکال دارد.
در این مسئله فرقی بین ازدواج و کنیز نیست.
زنا در عدّه متعه مسلماً حرام است اما موجب حرمت ابدی نمی‌شود و بعد از اتمام عدّه می‌توانند ازدواج نمایند.
نامحرم نمی‌شود جز زن و شوهر که باید از هم جدا شوند.
پس از وفات یکی از زن و شوهر، دیگری به او نامحرم نمی‌شود ولی محرمیتشان تنها محدود به نگاه کردن و غسل دادن است. هرچند احتياط مستحب آن است كه اگر ضرورتى نيست غسل ندهد.
شوهر اوّل می‌تواند مجدداً با او ازدواج نماید و نیازی به نگهداری عدّه نیست.
