مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ازدواج با زنان فاحشه و همچنین زنانی که عده را رعایت نمی‌کنند بنابراحتیاط واجب، حرام است.

هرگاه كسى با زن شوهردارى (نعوذبالله) زنا كند براى توبه كردن لازم نيست به آن مرد بگويد، بلكه بايد در پيشگاه خدا توبه حقيقى كند.

درصورتی‌که نتواند ادّعای خود را ثابت کند از او پذیرفته نیست.

درصورتی‌که می‌دانسته‌اند ازدواج آن‌ها باطل و حرام است فرزند نامشروع بوده و از آن‌ها ارث نمی‌برد، اما اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند فرزند مشروع بوده و فقط آن‌ها باید از یکدیگر جدا شوند.

مانعی ندارد ولی اگر صیغه عقد را خودشان خوانده باشند و آمیزش حاصل‌شده باشد راهی برای ازدواج آنان باهم وجود ندارد.

اگر مشهور باشد احتیاط واجب است و در موارد خطر و احتمال جدی تکرار بهتر است طلاق دهد.

عقد باطل است اما چنانچه عقد را محضردار یا شخص دیگری خوانده باشد حرام ابد نشده‌اند.

ازدواج مردان شيعه با دختران وزنان اهل سنّت اشكالى ندارد.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

به‌طورکلی اگر مردي با زني که دختر دارد ازدواج کند تنها در صورتي با آن دختر محرم می‌شود که با مادرش نزديکي کند. نحوه محرميت آن مرد با نوه‌هاي دختري و پسري آن نيز به همين شکل است. البته با عروس‌های زن از شوهر سابق محرم نيست.

الف) احتمال کافى نیست; و ظن اگر سبب شود که او خود را مستحق بداند کفایت می‌کند.ب) شبهه آن است که انسان آن وطى را براى خود مجاز بداند; هرچند براثر عوارض آن را حرام ببیند. مثلاً تصوّر کند که ازدواج شرعى واقع‌شده، ولى در ماه رمضان یا در زمان عادت باهمسرخود نزدیکى کند. این هم مصداق وطى به شبهه است.ج) درصورتی‌که باور کند آن وطى براى او حلال است، حکم وطى به شبهه جارى است.د) واطى به شبهه صاحب فراش نیست؛ و اگر آن زن شوهرى داشته باشد، فرزند به شوهر ملحق می‌شود.ه) هیچ‌کدام وطى به شبهه نیست، هرچند تکلیف از چنین اشخاصى برداشته‌شده است. ولى در نکاح فاسد، اگر خیال می‌کرده نکاح صحیح است، وطى به شبهه محسوب می‌شود.

در فرض سؤال اشکال دارد.