مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

منظور از عدالت آن است که بر طبق شئون آن‌ها هرکدام متناسب حالش رفتار کند و عدالت همیشه به معناى مساوات نیست و در مورد حقّ القسم آن است که براى هرکدام یکی از چهار شب را قرار دهد.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

در صورت ثابت بودن زوجیت ممانعت از ملاقات دلیل روشنی ندارد.‌

در فرض سؤال زوجیت باقی است و احکام زوجیت ادامه دارد و بدون طلاق نمی‌تواند جدا شد، در آن مدت مرگ واقعی حاصل نشده است.

ظاهر این است درصورتی‌که مهریه‌ی زن نقد بوده و مرد توانایی پرداخت مهریه را به‌صورت یکجا یا اقساطی دارد و پرداخت نمی‌کند، زن می‌تواند بدون گرفتن مهر مؤجّل خود را مطلقاً تسلیم شوهر نکند و در این مدّت بر زوج واجب است نفقه او را بدهد و الا نفقه واجب نیست.

در فرض سؤال باید از طریق شهادت شهود، این مطلب را ثابت کنند و شهادت پدر براى دختر، چنانچه ظاهر الصّلاح باشد، مانعى ندارد و چنانچه همسایگان نیز تأیید کنند که آن‌ها سال‌ها ظاهراً به‌صورت زن و شوهر زندگى کرده‌اند، آن‌هم می‌تواند از قرائنى باشد که به علم قاضى کمک می‌کند.

درصورتی‌که به هر دلیل راضی شده‌اید و دخول حاصل‌شده، عقد سابق صحیح بوده و اگر بخشش مهریه مشروط بوده، در صورتی صحیح است که به‌شرط عمل شود.

در صورتی که ضرورت مهمی وجود دارد کنار همسر بماند.‌

ادعای او پذیرفته نیست مگر اینکه یقین به حرف او پیدا کند.‌

تا زمانى که طبق عرف عروسى نکرده، حقّ امتناع دارد.

در محیط‌هایی که عرف و عادت بر آن است که زن به‌قصد تبرّع این کارها را انجام می‌دهد، ادّعاى زن برخلاف آن مسموع نیست، مگر این‌که ثابت کند به شوهرش اعلام کرده قصد تبرّع ندارد و شوهرش نیز پذیرفته باشد.

درصورتی‌که دخول نشده است حق حبس ساقط نمی‌شود.