مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعی ندارد ولی رعایت عدالت بهتر است.

اجازه زوجه شرط نيست، البته مناسب است زن و شوهر به‌گونه‌ای عمل نمایند که موجب اختلاف نشود.

اگر شوهر هزینه‌های لازم را به‌طور متعارف می‌پردازد اين کار جایز نيست.

مانعی ندارد که خلاف نظر والدین عمل نماید ولی باید رعایت احترام آن‌ها را بنماید.

منظور از عدالت آن است که بر طبق شئون آن‌ها هرکدام متناسب حالش رفتار کند و عدالت همیشه به معناى مساوات نیست و در مورد حقّ القسم آن است که براى هرکدام یکی از چهار شب را قرار دهد.

اين مطلب محل بحث است، البته ما اجازه می‌دهیم و عزل بدون رضايت زوجه كراهت دارد، امّا در شرایط فعلی این کار جایز نبوده مگر این‌که ضرورت داشته باشد.

مرد حق ندارد زن دائمى ‏خود را طورى ترك كند كه نه مانند زن‏ شوهردار باشد نه بى‏شوهر، ولى واجب نيست هر چهار شب یک‌شب نزد او بماند، ولى اگر همسرهاى متعدد دارد بايد در ميان آن‌ها از اين جهات با عدالت رفتار نمايد كه شرح آن در کتاب‌های مفصّل فقهى آمده است.

رعایت مصلحت و مفسده مربوط به دختر است یعنى مصالح دختر باید در نظر گرفته شود ارتباطى به پدر و مادر ندارد و ملاحظات فامیلى و جبران خسارت‌ها، نمی‌تواند مجوز باشد که صغیر مال المصالحه شود و امّا در مورد کبیر شرعى واضح است که بدون رضاى او عقد صحیح نیست.

از هر چهار شب واجب است یک‌شب را نزد هر یک از آن‌ها باشد و دو شب دیگر را مختار است، هرچند بهتر آن است که رعایت مساوات در همخوابی بین دو زوجه را بنماید.

درصورتی‌که در آن زمان به مصلحت وی نبوده و پس از بلوغ و رشد هرگز رضایت نداده باطل است و نیازی به طلاق ندارد؛ و معمولاً در زمان ما عقد کردن صغیره به نفع آن‌ها نیست.

مرد نمی‌تواند بيش از چهار ماه، نزديكى با همسر دائمى خود را ترك كند، بلكه اگر زن جوان باشد و در اين مدّت بيم آن مى‏رود كه به گناه بيفتد احتياط واجب آن است كه طورى رفتار كند كه او به گناه نيفتد.

از بزرگ‌ترهای فامیل برای راضی کردن او کمک بگیرند، ولی درصورتی‌که براثر نداشتن فرزند، زوجه به عسر و حرج بيافتد (ناراحتى روحى و اجتماعى پيدا كند و يا اصل ازدواج متزلزل شود و امثال آن) زوج بايد موافقت كند.