اگر تصورش این بوده که به علت اضطرار می تواند غسل نکند قضای روزه کافی است و کفاره لازم نیست.
اگر فراموش كند كه روزه است و به نيّت غسل سر را زیرآب كند روزه و غسل او، هر دو صحيح است.
هرگاه به هر علّتى شهيد برهنه شده باشد بايد او را كفن كنند و بدون غسل دفن نمايند.
هرگاه چنين كسى بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح براى غسل كردن بيدار می‌شود چنانچه بخوابد و بيدار نشود بنا بر احتیاط واجب بايد روزه آن روز را قضا كند، هم‌چنین است اگر براى دفعه سوم بخوابد و بيدار نشود، ولى در هیچ‌یک از این‌ها كفّاره بر او واجب نمی‌شود.
تنها در صورتى غسل مسّ ميّت واجب می‌شود كه تماس در بيرون از رحم صورت گيرد و خلقت جنين كامل شده باشد; يعنى بعد از چهار ماه.
با توجه به آنچه نوشته‌شده است باید برگردد و آن جزء و قسمت را بشوید.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، می‌تواند دستکش در دست نموده و جنازه را تیمم دهد.
اگر ممکن است آن‌ها را وصل کنند و غسل دهند و إلّا غسل‌های سه‌گانه را برای هر یک انجام دهند و اگر همین نیز ممکن نبود، داخل پلاستیکی بگذارند و غسل دهند.
غسل کفایت می‌کند ولی احتیاط مستحب اعاده غسل‌ها می‌باشد.
در فرض سؤال غسل جنابت مقدم است و میت را تیمم بدهند.
هرگاه در اثناء طواف شك كند غسلى كه بر او واجب بوده انجام داده، يا نه؟ بايد فوراً از مسجدالحرام خارج شود و پس از غسل بازگردد، سپس اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده باشد، دنباله آن را بجا مى‌آورد و احتياط آن است كه پس از اتمام طواف آن را اعاده كند و اگر قبل از گذشتن از نصف بوده، از اوّل شروع مى‌كند.
