مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ظاهراً درقوانین فقهى اسلام اصلى به نام مرور زمان نداریم، تنها چیزى که در این جا وجود دارد این است که گاه مرور زمان دلیل قطعى یا حجّت شرعى بر اعراض صاحب حق و ابراى او مى شود وگاه ممکن است عناوین ثانویّه مانع از رسیدگى به این گونه جرایم یا حقوق گردد امّا در غیر این دوصورت ظاهراً مسأله اى به نام مرور زمان وجود ندارد.

اگر همان تعداد فقیر با این مقدار برنج سیر شوند اشکالی ندارد.

باید مجدداً روزه‌ها را بگیرد البته اگر توانایی ندارد طبق حکمی که دراین‌باره وجود دارد عمل نماید.

منظور این است که فاصله به حدی باشد که در عرف مردم دو محل محسوب شوند.

احتیاط این است که نماز را اعاده کند.‌

به یقین عقد مزبور باطل بوده و اگر زن با خبر نبوده باید مهر المثل او را بپردازد و در این صورت فرزند نسبت به زن حلالزاده است و نسبت به مرد احکام فرزند نامشروع را دارد.

نمی تواند به دیگری رجوع کند.‌

اين كار عدول محسوب می‌شود نه تبعيض؛ و عدول جايز نيست.‌

در مسائلی که از کسى تقلید کرده‌اید، باید باقى بمانید; مگر این‌که ثابت شود نفر دوم اعلم است و یا مرجع شما در آن مسئله احتیاط کند که در این مورد رجوع به غیر جایز است.‌

با توجه به آنچه نوشته‌اید کافی نیست.

در مسائلى كه مجتهدين اختلاف‌نظر دارند بايد از «اعلم» تقليد كند.

شخصى كه براثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به‌واسطه فراموشى احرام را ترك كرده و حجش صحيح است.