اگر همسر شما توانایی تهیه مسکن نداشته باشد و پدر نیز مکان دیگری برای او تهیه نمی‌کند سکونت شما اشکالی ندارد ولی سعی و تلاش نمایید تا رضایت آنها را جلب نمایید.
درصورتی‌که تنها نهی کند اما رفتن فرزند موجب اذیت و آزار او نشود اشکال ندارد.
اگر این سفر موجب اذیت و آزار ایشان نشود مانعی ندارد و سفر حرام محسوب نمی‌شود.
آری باید دختر هم اجازه بدهد هر چند به او بگویند که برای محرمیت است و یا عذر دیگری برایش بیاورند.
چنانچه هوشیاری او در حدی نبوده که چنین عقدی را تشخیص دهد باید برای او قیم بگیرند و اگر قیم او اجازه ازدواج دهد ازدواج کوتاه مدت صحیح است و دختر مذکور با آن مرد محرم می شود.
از قضیه شخصیه اطلاعی نداریم و چنانچه در ابتدا راضی نبوده و بعدا هم راضی نشده باشد عقد شان باطل است.
در صورتی که این کودک طبق شرایط شرعی از همسر پدربزرگ شما شیر خورده باشد پدربزرگ حکم پدر رضاعی او را پیدا کرده و ایشان نمی تواند با همسر پدر رضاعی خود ازدواج کند.
ربیبه پسر به پدر محرم نیست و ازدواج آنها اشکال ندارد.
عقد دائم به مصلحت صغیره نیست و عقد مزبور باطل است و اثری ندارد و محرمیت حاصل نشده است و برای ایجاد محرمیت با رعایت مصلحت صغیره ما اجازه عقد موقت می دهیم آن هم مشروط به بخشیدن باقی مانده مدت بعد از عقد، (که ضمنا این شرط مانع از تبدیل عقد به عقد دائم در عقدهای نسبتا طولانی مدت است).
در صورتی که مقدار کمک معین شده باشد و به صورت شرط ضمن العقد در موقع اجرای صیغه نکاح در نظر گرفته شده باشد چنانچه پدر بیمار شده باشد بر قیم او لازم است آن را بپردازد.
در فرض سوال کافی نیست و باید اجازه محرز باشد.
