مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال کثیر السفر است.

چنانچه عقد مزبور را به نیت عقد دائم ولی با صیغه عقد موقت خوانده اند باطل است.

خیر، چنانچه علم به شوهردار بودن زن دارد هرگونه ارتباط با او جایز نیست.

تعیین ساعت لازم نیست و گفتن روز کفایت می کند و لی اگر در وسط روز اول عقد موقت خواندند و مدت آن را دو روز معین کرده باشند باقیمانده آن از روز سوم محاسبه می شود یعنی زمان را به صورت تلفیقی محاسبه می کنند تا دو روز کامل پایان یابد.‌

با توجه به آنچه نوشته اید عقد مذبور باطل بوده است و بعد از مراعات عده وطی به شبهه می توانید به عقد مرد دیگری درآیید.‌

هرگاه بانك اسلامى نباشد اشكالى ندارد و اگر بانك اسلامى باشد و تورّم بقدرى شديد باشد كه در معاملات مدّت دار روزمرّه مردم نيز محاسبه مى شود گرفتن مقدار تورّم اشكالى ندارد.

در فرض سؤال قول مدّعی عقد موقّت مقدّم است و شخصی که مدّعی عقد دائم است باید شاهد و دلیل برای عقد دائم بیاورد و قسم برای ادّعای او کافی نیست و شخصی که ادّعای عقد موقّت دارد می‌تواند قسم یاد نماید و حرف خود را ثابت نماید. ما در مسئله اختلاف در عقد دائم و موقّت، به سراغ الفاظ نمی‌رویم، معتقدیم تفاوت این دو عقد از قبیل اقل و اکثر است، قدر متیقّن که اقل است را می‌گیریم و اکثر را رها می‌کنیم و مسئله انقلاب عقد موقّت به دائم را در فرض ترک ذکر مدّت قبول نداریم، قانون «العقود تابعة للقصود» را همه‌جا حاکم می‌دانیم، هرچند احتیاط آن است که در پایان مدّت صیغه طلاق نیز جاری شود.

با توجه به اینکه 14 سکه اساس مهریه را تشکیل می داده این را نمی توان مهریه مبهم دانست و عقد صحیح است.

در صورتی که قرارداد خاصی نداشته باشند، حق حبس نیست.‌

اگر منظور شرط عقد دائم است و طرفین پذیرفته باشند باید عمل نمایند.‌

اگر قصد همیشه کرده اند تبدیل به عقد دائم می شود.‌

ماه عرفی محل که معمولا شمسی است، ملاک است و انتهای آن همان ساعتی است که در روز اول عقد را در آن ساعت خوانده اند و در صورت اختلاف بین وکیل و موکل معیار نیت موکل است و در فرض سوال مدت آن عقد را بخشیده و احتیاطا عقد دیگری بخوانند.‌