ملاک تشخیص ضرورت در مورد مراجعه به پزشک غیر همجنس
ملاک ضرورت برای مراجعه به پزشک غیر همجنس چیست؟
معیار ضرورت تشخیص عرف عام و صالح است.
معیار ضرورت تشخیص عرف عام و صالح است.
چنین چیزی بعید به نظر میرسد ولی اگر راه سهل درمان منحصر به آن باشد به مقدار ضرورت مجاز هستید.
احتیاط مستحب آن است که در این ایّام در محضر رسمى ثبت کنند خواه صیغه عقد را در محضر بخوانند، یا در خارج و بهتر است صیغه عقد را فرد عالِمى بخواند که از تمام شرایط آن آگاه است.
اگر رفتن به شهر كارى شاق و موجب عسر و حرج باشد و بيمار مزبور نياز به مراجعه به طبيب داشته باشد جايز است.
درصورتیکه بيمار خود را ناگزیر از مراجعه به غير همجنس ببيند، مراجعه به غير همجنس مجاز است.
درصورتیکه همجنس يافت نشود، جايز است.
اضطرار یک امر عرفى است، هرگاه تشخيص داده شود راه منحصر به پزشك جنس مخالف است، يا اگر منحصر نيست عسر و حرج دارد، مصداق ضرورت محسوب میشود.
در صورت وجود پزشک همجنس و دسترسی به او، رجوع به پزشک غیر همجنس (درجایی که موجب لمس یا نگاه حرام میگردد) جایز نیست.
اگر مفسده خاصی بر آن مترتّب نشود اشكالى ندارد.
مداوا کردن فرد بهایی با رعایت موارد طهارت برای پزشک مانعی ندارد.
منظور از عبارت مذكور احتياط واجب مي باشد که مقلّد مى تواند عمل به احتياط كند يا به مرجع ديگرى مراجعه نمايد.
هرگاه او می داند که به او مراجعه نمی کنید اشکالی ندارد ولی اگر نمی داند به اطلاع او برسانید.