مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

براى پوشانيدن عورت از هر چيز می‌توان استفاده كرد، حتّى با دست و آب كدر.

بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.

هنگام پوشيدن جامه احرام و به هنگام بیرون آوردن جامه دوخته قصد قربت لازم نیست.

در مواردى كه نجس بودن لباس نمازگزار بخشوده شده، در لباس احرام نيز بخشوده شده است؛ ولى در طواف بخشوده نيست.

حکم مرد و زن یکی است.

براى شستن لباس و فرش و مانند آن مثل موی سروصورت با آب قليل بايد آن را مقدارى فشار دهند تا آب از آن خارج شود ولی چنانچه آب، خودبه‌خود بيرون آيد فشار لازم نيست.

اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.

در صورتی که لباس ها و کفش های و ... مشروعی باشد مانعی ندارد.

پوشيدن انواع لباس دوخته براى زنان بی‌مانع است.

احتیاط واجب آن است که مرد، لباس مخصوص زنان و زن، لباس مخصوص مردان را نپوشد، ولي نماز با آن اشکال ندارد. البته اگر اين لباس را داخل منزل بپوشد و مفاسدي بر آن مترتب نشود اشکالي ندارد اما آنجا که فساد انگيز است حرام است.

احتياط واجب آن است كه تمام شرايط لباس نمازگزار را در حال طواف رعايت كند.

اگر لبه‌هاى احرامى دوخته باشد ضررى ندارد؛ هرچند احتياط مستحب در ترك آن است.