مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه مسلمان زمينى را بدون خریدوفروش ملك كافر كند و عوض آن را بگيرد، مثلاً به او صلح نمايد، بنا بر احتياط واجب بايد كافر ذمی خمس آن را بدهد.

نمی‌تواند با او زندگى کند و ازدواجش باطل است.

اگر زن كافرى از دنيا برود و بچه در شكم او نيز بميرد، چنانچه پدر آن بچه مسلمان باشد بايد زن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند تا روى بچه به‌طرف قبله باشد، حتّى اگر هنوز روح به بدن بچه داخل نشده باشد (يعنى هنوز حس و حركت پيدا نكرده است) بنابر احتياط واجب به همين دستور عمل كنند.

هرگاه كسى پناه‌برخدا به خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) يا يكى از ائمّه معصومين (علیهم‌السلام) يا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) دشنام و ناسزا گويد يا عداوت داشته باشد، كافراست.

كسى كه ضرورى دين اسلام يعنى چيزى را كه همه مسلمانان مى‏دانند (مانند معاد روز قيامت و واجب بودن نماز و روزه و امثال آن) را منكر شود، چنانچه ضرورى بودن آن را بداند، كافر است و اگر در ضرورى بودن آن شك دارد كافر نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه از او اجتناب شود.

كسانى كه به خدا و پيامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) ایمان‌دارند، ولى وسوسه‏ هايى براى آن‌ها پيدا می‌شود و به مطالعه و تحقيق مى‏ پردازند پاكند و اين وسوسه‏ ها ضررى ندارد.

در فرض سوال محکوم به اعدام است مگر اینکه از مسلمان بودن طرف مقابل بی اطلاع بوده و یا در صورت علم به مسلمان بودن اجرای این حکم مفسده خاصی داشته باشد.

افراد غیرمسلمانی كه در بعدازظهر روز ماه رمضان مسلمان شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند، ولى اگر قبل از ظهر باشد و چيزى نخورده باشند احتياط واجب آن است كه روزه‌بگیرند.

حاکم شرع اولیاى دم را حاضر مى کند، و به آنها پیشنهاد اسلام مى نماید; اگر پذیرفتند، اختیار قاتل را به دست آنها مى دهد، قصاص کنند یا دیه بگیرند. و اگر اسلام را نپذیرفتند، حاکم شرع دیه مى گیرد، و به بیت المال مى دهد.‌

در مورد مسیحی و یهودی نمی‌توان غیبت کرد؛ و همچنین وهابیانی که با مسلمانان در حال جنگ نیستند و خصومت با شیعه و اهل‌بیت ندارند.

هرگاه کافر ذمی یعنی کافری که به‌صورت یک اقلیت سالم در کنار مسلمانان زندگی می‌کند و شرایط ذمّه را پذیرفته، زمینی را از مسلمان بخرد باید بجای زکات عواید آن، دو برابر زکات معمولی را بپردازد.

هرگاه کافر ذمی، یعنی کافری که به‌صورت یک اقلّیّت سالم در کنار مسلمانان زندگى می‌کند و شرایط ذمّه را پذیرفته، زمینى را از مسلمان بخرد باید بجای زکات عواید آن، دو برابر زکات معمولی را بپردازد(به‌عبارتی‌دیگر باید یک‌پنجم عواید آن را به‌جای یک‌دهم زکات معمولى بپردازد.)