نگاه کردن پزشک به عورت بیمار همجنس برای معالجه
پزشكان زن براى معالجه خانمهای بيمار به عورت آنها نگاه میکنند، اين عمل چه حكمى دارد؟
اين كار تنها در صورت ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است.
اين كار تنها در صورت ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است.
پذيرش و معاينه آنها اشكالى ندارد، ولى امربهمعروف و نهى از منكر را نبايد فراموش كرد.
در میان فقها معروف این است که در فرض سؤال خوشقیافه تر مقدم است ولی این ترجیح وجوبی نیست.
چنانچه زن در حيات شوهر، طبق عرف و عادت مىتوانسته مهريّهاش را از شوهرش بگيرد، مستطيع بوده و بايد از تركه او برداشته شود و به نيابت از او حج بجا آورند؛ و چنانچه نمىتوانسته، مستطيع نبوده است.
با زبان خوش و مؤدبانه ایشان را امر به معروف و نهی از منکر کند و عواقب بد دنیوی و اخروی این گناهان را به ایشان تذکر دهد و همچنین توجه داشته باشد که رفتار و گفتار نیک ایشان با خانم قطعاً در اصلاح رفتار ایشان مؤثر خواهد بود.
اگر نمیتواند برگردد و طواف و نماز آن را شخصاً انجام دهد، باید نایب بگیرد.
هرگاه ضررى باشد که در برابر تسکین درد شدید در میان عقلا قابلپذیرش باشد اشکالى ندارد و اگر ضرر مهمی است که او را به خطر میاندازد، جایز نیست و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد بلکه براى جنین ضرر داشته باشد نیز مسئله همین است.
اپیلاسیون موهای زائد اشکال ندارد ولی در مورد عورتین تنها توسط خود شخص یا همسرش مجاز است و اگر دیگری انجام دهد مرتکب کار حرامی شده است و درآمد حاصل از آن نیز حرام است.
در فرض سؤال میتواند بهقصد ثواب و رجاء غسل انجام بدهد.
اولویت با امامت یکی از خانمهای طلبه واجد شرایط است ولی قضای نمازهایی که قبلاً خواندهاند لازم نیست.