مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

محکوم‌به طهارت است.

حریم قریه یا خانه، متعلق به اهالى قریه یا صاحب‌خانه است و ساختمان و تصرّف دیگرى در آن جایز نیست مگر به اذن ایشان.

جایز نیست مگر در موارد ضرورت که راهی جز این برای خانه دار شدن نباشد.

این کار اشکال دارد.

در صورتی که واقعا آن خانه متعلق به شما است هر چند از نظر قانونی بنام نکرده نمی توانید ادعا کنید که خانه ندارم.

شخص نيازمند می‌تواند مركب سوارى موردنیاز و همچنين خانه‌ای كه به آن احتياج دارد و سرمايه لازم براى کسب‌وکار را از زكات تهيّه كند و در اين قسمت بايد به آن مقدار كه براى نياز و حفظ آبروى او لازم است قناعت كند.

در صورتی که فرزند شما طلبه جدی و کوشایی است و نیاز به خانه دارد بهتر آن است که به او بدهید.

حق برداشت ندارند.

تغییری در وصیت مزبور نمی توان داد و باید مطابق آن عمل شود.

چنانچه صیغه وقف برای حسینیه خوانده شده و یا بدون خواندن صیغه در آن،عزاداری کرده اند تغییر مورد وقف جایز نیست، البته اگر برای حسینیه مورد نیاز نیست می توانند آن را اجاره دهند و اجاره را برای عزاداری هزینه کنند.

سزاوار است در حق او ارفاق کنند و در دوره عده با او مدارا کنند و اگر سهمی در آن خانه دارد آن را از سهمش حساب کنند (اجاره را از سهمش کسر کنند).

می‌تواند منافع خانه را به‌عنوان ثلث به او واگذار کند و احتیاطاً از ورثه هم رضایت بگیرد و یا این‌که منافع مزبور را به همسرش در برابر چیز معیّنى مصالحه کند و عوض را دریافت دارد و از همه بهتر این‌که منافع خانه را به‌عنوان «عُمرى» و «سُکنى» (یعنى اسکان‌ همسرش در آن خانه مادام الحیات) به او واگذار کند، در این صورت ورثه حقّ بیرون کردن او را از خانه مادام‌العمر ندارند.