مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

رجوع به آن‌ها حرام است.

درصورتی‌که طبق تشخيص طبيب متدین تنها راه علاج نباشد، جايز نيست.

در فرض سؤال حقّ فسخ ندارد.

مداوا کردن فرد بهایی با رعایت موارد طهارت برای پزشک مانعی ندارد.

مانعى ندارد، مگر در مواردى كه آن‌ها بر ضد مسلمين سوءاستفاده كنند.

نسبت به مواردى كه دسترسى به ولى نيست، يا ولى ندارد مانعى نيست.

اين كار تنها در صورت ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است.

پزشك گناه كرده و بايد تعزير شود.

قتل انسان مطلقاً جايز نيست، حتى از روى ترحّم و حتّى با اجازه خود مريض. دليل اصلى اين مسئله اطلاقات ادلّه حرمت قتل از آيات و روايات است و همچنين ادلّه وجوب حفظ نفس؛ و ممكن است فلسفه آن اين باشد كه چنين اجازه‌ای سبب سوءاستفاده‌های فراوان می‌شود و قتل از روى ترحّم به بهانه‌های واهى صورت می‌گیرد، يا افرادى به‌قصد انتحار و خودكشى از اين راه وارد می‌گردند. به‌علاوه مسائل پزشكى غالباً يقين آور نيست و ای‌بسا افرادى كه از حيات آن‌ها مأيوس بوده‌اند و به‌طور عجيبى از مرگ رهايى یافته‌اند.

اگر پزشک یا پرستار ناچار باشد که عورت بیمار را لمس نماید حتی‌الامکان از دستکش و مانند آن استفاده نماید، اما در حال ضرورت بدون استفاده از دستکش نیز اشکالی ندارد.

در فرض مسئله اگر به امور مزبور يقين حاصل شود در تمام موارد ادامه معالجه واجب نيست.

چنین چیزی بعید به نظر می‌رسد ولی اگر راه سهل درمان منحصر به آن باشد به مقدار ضرورت مجاز هستید.