مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مشهور ميان جمعى از فقها اين است كه بايد طواف در فاصله مقام ابراهيم و خانه كعبه باشد و از هر طرف بايد اين فاصله در نظر گرفته شود، بنابراين در طرف «حجر اسماعيل» محدوده طواف شش ذراع و نيم (كمتر از سه متر و نيم) خواهد بود، زيرا حجر اسماعيل (كه مجموعاً بيست ذراع است) از آن كم مى‌شود، ولى حق اين است كه طواف در تمام مسجدالحرام جايز مى‌باشد؛ هرچند در غير مواقع ازدحام رعايت احتياط مستحب است؛ يعنى اگر طواف كردن در فاصله مزبور مشكل نباشد، از آن حد خارج نشود.

اين امر عرفى است؛ يعنى مردم بگويند نماز او پشت مقام است.

بايد تمام فاصله ميان اين دو كوه كوچك را بپيمايد و با توجّه به این‌که در حال حاضر قسمتى از دامنه اين دو كوه با سنگ پوشانيده شده، همين اندازه كه سربالایی را بپيمايد كافى است. بنابراين، لازم نيست به قسمت لخت كوه برود و پاى خود را به آن بچسباند و کارهای نادرستى را (مانند بالا رفتن از كوه) كه بعضى عوام انجام مى‌دهند، انجام ندهد.

قسمت سربالائى مفروش جزء كوه است و مسيرى را كه چرخ‌ها طى مى‌كنند قطعاً روى كوه صفا و مروه است و هيچ اشكالى ندارد.

1. براى تواضع و فروتنی در برابر خداوند متعال پابرهنه شده و کفش‌های خود را در دست گرفته، داخل حرم شود. اين عمل ثواب زيادى دارد.2. هنگام دخول حرم اين دعا را بخواند:«اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلْتَ في كِتابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: (وَ اَذِّنْ في النّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلى کل ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ کل فَجٍّ عَمِيقٍ) اَللّهُمَّ اِنِّي اَرْجُوا اَنْ أكُونَ مِمَّنْ اَجابَ دَعْوَتَکَ، وَ قَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ فَجٍّ عَمِيقٍ، سامِعاً لِنِدآئِکَ، وَ مُسْتَجِيباً لَکَ، مُطِيعاً لاَِمْرِکَ، وَ کل ذلِکَ بِفَضْلِکَ عَلَىَّ وَ اِحْسانِکَ اِلَىَّ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى ما وَفَّقْتَني لَهُ، اَبْتَغي بِذلِکَ الزُّلْفَةَ عِنْدکَ، وَ الْقُرْبَةَ اِلَيْکَ، وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَيْکَ، وَ الْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبي، وَ التَّوْبَةَ عَلَىَّ مِنْها بِمَنِّکَ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى محمد وَ آلِ محمد، وَ حَرِّمْ بَدَني عَلَى النّارِ، وَ امِنِّي مِنْ عَذابِکَ وَ عِقابِکَ، بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمِينَ».

سه روز 13، 14، 15 جمادی‌الاول و سه روز 1، 2، 3 جمادی‌الثانی بنابرمعمول به فاطمیه اختصاص دارد.

از ابتدای وقت فضلیت نماز عصر تا غروب آفتاب عصر گفته می شود.‌

مواردی که با حقوق شوهر در تعارض است باید با اجازه او باشد.‌

1. پدر اولویت دارد.‌ 2. پدر هم قیم است و هم ولی منتهی باید در هر کار مصلحت محجور را در نظر بگیرد.‌ 3. ولایت پدر مخصوص محجور و صغیر است و بر کبیر عاقل ولایتی ندارد.‌

پدر در هر حال ولایت بر فرزند دارد مشروط بر اینکه رعایت حق او را بکند و اگر رعایت نمی کند ولایت نخواهد داشت.‌

تا زمانی که خوب و بد را تشخیص نمی دهند مانعی ندارد (منظور مطلق خوب و بد است نه تمییز جنسی)‌

فرقی ندارد ولی در عقد دائم این نگاه وسعت بیشتری دارد.‌