نائب گرفتن برای رمی به خاطر اجتناب از تماس با نامحرم
آيا خانمها براى اجتناب از تماس بدنى با مردان نامحرم، مىتوانند نايب بگيرند؟
خودشان بايد رمى كنند و تماس از روى لباس در اينگونه موارد ضررى ندارد.
خودشان بايد رمى كنند و تماس از روى لباس در اينگونه موارد ضررى ندارد.
اگر در اثر آن به مشقّت مىافتد عذر محسوب مىشود و میتواند نايب بگيرد و اگر مشقّتى براى او ندارد نبايد نايب بگيرد.
چنانچه عذرهاى مذكور از ابتداى نيابت وجود داشته باشد بهتر است نايب نشوند؛ ولى عذرهايى كه گاه در حج پيش مىآيد، مانع از نيابت نيست.
حج او باطل نیست ولی سال آینده نایبی بگیرد که بهجای او این عمل را انجام دهد.
بايد در وقت مناسب آنها را قضا كند.
اگر مىتوانند در عصر همان روز رمى كنند، نمىتوانند نايب بگيرند؛ و بايد خودش در عصر روز عيد رمى كند هرچند قربانى به عقب بيفتد.
در صورت امكان بايد كسى را نايب كند كه در روز رمى نمايد.
نايب بايد اعمال اختيارى حج را انجام دهد و اگر معذور باشد احتياط مستحب آن است كه نيابت نكند. البتّه عذرهايى كه بهطور طبيعى گاه در حج پيش مىآيد مانع نيابت نيست و كسى كه در رمى نايب شده بايد در روز رمى كند. مسامحه و كوتاهى در رمى موجب بطلان نيابت نمىشود، هرچند در فرض سؤال جايز نيست.
تا بتوانند در شب رمى كنند، نايب گرفتن اشكال دارد.
هرگاه پسازآنکه نايب رمى جمرات را انجام داد، بيمار خوب شود، لازم نيست رمى را دوباره خودش انجام دهد، ولى در مورد شخصى كه بیهوش بوده، چون نيابت اجازه مىخواهد (و نايب بدون اجازه او اين كار را كرده) احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد؛ امّا اگر در بين رمىِ نايب، بيمار خوب شود يا بیهوش هوشيار گردد، بايد خودش از اوّل شروع كند و به آن مقدار كه نايب انجام داده اكتفا نكند.
لازم است شخصى به نيابت از بچهها، بيماران و كسانى كه بهواسطه عذرى نمىتوانند شخصاً رمى كنند، رمى جمرات را انجام دهد؛ البتّه اين كار بايد با اذن و اجازه آن افراد باشد و در مورد بچههای غیر ممیّز به اذن ولیشان است.