مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه پس‌ازآنکه نايب رمى جمرات را انجام داد، بيمار خوب شود، لازم نيست رمى را دوباره خودش انجام دهد، ولى در مورد شخصى كه بی‌هوش بوده، چون نيابت اجازه مى‌خواهد (و نايب بدون اجازه او اين كار را كرده) احتياط آن است كه خودش دوباره انجام دهد؛ امّا اگر در بين رمىِ نايب، بيمار خوب شود يا بی‌هوش هوشيار گردد، بايد خودش از اوّل شروع كند و به آن مقدار كه نايب انجام داده اكتفا نكند.

تا بتوانند در شب رمى كنند، نايب گرفتن اشكال دارد.

نايب بايد اعمال اختيارى حج را انجام دهد و اگر معذور باشد احتياط مستحب آن است كه نيابت نكند. البتّه عذرهايى كه به‌طور طبيعى گاه در حج پيش مى‌آيد مانع نيابت نيست و كسى كه در رمى نايب شده بايد در روز رمى كند. مسامحه و كوتاهى در رمى موجب بطلان نيابت نمى‌شود، هرچند در فرض سؤال جايز نيست.

در صورت امكان بايد كسى را نايب كند كه در روز رمى نمايد.

اگر مى‌توانند در عصر همان روز رمى كنند، نمى‌توانند نايب بگيرند؛ و بايد خودش در عصر روز عيد رمى كند هرچند قربانى به عقب بيفتد.

بايد در وقت مناسب آن‌ها را قضا كند.

حج او باطل نیست ولی سال آینده نایبی بگیرد که به‌جای او این عمل را انجام دهد.

چنانچه عذرهاى مذكور از ابتداى نيابت وجود داشته باشد بهتر است نايب نشوند؛ ولى عذرهايى كه گاه در حج پيش مى‌آيد، مانع از نيابت نيست.

اگر در اثر آن به مشقّت مى‌افتد عذر محسوب مى‌شود و می‌تواند نايب بگيرد و اگر مشقّتى براى او ندارد نبايد نايب بگيرد.

بايد از اوّل شروع كند.

خودشان بايد رمى كنند و تماس از روى لباس در اين‌گونه موارد ضررى ندارد.

اگر كسالت داشته و معذور بوده و نايب گرفته و نايب به وظيفه‌اش عمل كرده عمل او صحيح بوده و نياز به قضا نداشته است و درهرصورت، تكرار به شكلى كه نوشته‌ايد صحيح نيست.