هرگاه در اثناء طواف عذرى پيدا شد، یا حاجت ضروری برای خودش یا دیگری پیش آید و طواف واجب خود را قطع کند، اگر عذر مذكور بعد از تجاوز از نصف (سه شوط و نیم) بوده، پس از رفع عذر برمى‌گردد و طواف را تكميل مى‌كند، ولى اگر قبل از آن بوده، آن طواف را رها كرده، دوباره از اوّل شروع مى‌كند و احتياط مستحب در فرض اوّل اتمام و اعاده است.
لازم نيست از همان نقطه باشد؛ بلكه محاذات كافى است.
هرگاه شك بعد از طواف بوده طوافش صحيح است و الا بايد از سر بگيرد.
هرگاه حاجت ضرورى براى او، يا يكى از برادران و خواهران دينى پيدا شود، مى‌تواند سعى را قطع كرده و به دنبال آن برود و پس از بازگشت از همان‌جا كه رها كرده ادامه مى‌دهد و سعى او صحيح است.
اگر موالات به هم نخورده نماز صحیح است.
در فرض سؤال مانعی ندارد.
در صورت قطع اتصال نماز فرادا می‌شود، در رکعت اول و دوم احتیاط این است که از اول قرائت مجدداً حمد و سوره را بخواند و نماز را فرادا تمام کند.در رکوع و غیر آن از همان‌جا نماز فرادا می‌شود و باید بقیه نماز را به نیت فرادا بخواند و تمام کند.
اعراض حاصل نشده است مگر درصورتی‌که در چهار سال آینده نیز اتصال شما قطع باشد و سالی حداقل سه چهار ماه آنجا نمانید.
اگر به مبانی مساله کاملا آشناست و به یقین می رسد در آن می تواند به نظر خود عمل کند.
اگر مفسده ای نداشته باشد مانعی ندارد.
باید مومنین ترتیبی دهند تا هزینه آب و برق و آن توسط نمازگزاران پرداخت شود و الا استفاده از آب و برق آن مشکل است.
