اگر بدون عذر طواف را قطع كرد و كارى كه منافات با طواف داشت انجام داد، مثل این‌که فاصله زيادى انداخت و موالات عرفيّه از بين رفت، احتياط آن است كه اگر سه شوط و نيم بجا آورده طواف را اتمام و سپس اعاده نمايد؛ ولى مانعى ندارد از آغاز طواف را از سر بگيرد.
قطع طواف براى رسيدن به نماز جماعت، يا رسيدن به وقت فضيلت نماز واجب، جايز بلكه مستحب است و بعد از انجام نماز، طواف را از همان‌جا كه قطع كرده ادامه مى‌دهد. (توجّه داشته باشيد كه اين استحباب در مورد نماز جماعت است).
اگر شخصى در حال طواف باشد و وقت نماز واجب تنگ گردد، واجب است طواف را رها كند و نمازش را بخواند، سپس طوافش را كامل كند.
هرگاه كسى مشغول طواف واجب باشد و وقت نماز فريضه، يا نافله وتر فرارسد، مى‌تواند طواف را قطع كرده و نماز را به‌جا آورد، سپس بقيّه طواف را تكميل كند؛ خواه قبل از سه شوط و نيم باشد، يا بعدازآن.
هرگاه طواف را عمداً قطع كند (براى رفع خستگى، يا نوشيدن آب و مانند آن) ولى از مسجد خارج نشود و قبل از فوت موالات بازگردد و از همان‌جا كه قطع كرده ادامه دهد، طوافش صحيح است. خواه كمتر از سه شوط و نيم طواف كرده باشد، يا بيشتر.
اگر قسمتى از درخت را قطع كند، نه همه آن را، لازم است قيمت آن را به‌عنوان كفّاره بپردازد.
درصورتی‌که حفظ جان مسلمان يا حفظ عضو مهمی از آن منوط به پيوند باشد، جايز است؛ و در اين صورت، اجازه شخص متوفی و اولياى دم او لازم نيست; هرچند گرفتن اجازه بهتر است؛ و احتياط آن است كه ديه را بپردازد.
در صورتى که آن دست به طور کامل ترمیم یافته، حکم دست اصلى را دارد.
اگر دست کاملاً جداشده و به پوست آویزان بوده است دیه تعلّق می‌گیرد هرچند بعداً پیوند زده شود و اگر جنایت عمدى باشد قصاص دارد.
اگر خودش مقصّر بوده و قراردادى با آن مؤسّسه در این زمینه نداشته، دیه ندارد; ولى هرگاه علّت این حادثه آن شرکت بوده یا قراردادى میان شرکت و کارگران است که حوادث ناشى از کار را جبران کنند، دیه چهار انگشت را باید بپردازد و نسبت به از بین رفتن مقدارى از کف دست، مصالحه کنند و دیه هر انگشت یک‌دهم (101) دیه کامل است.
در غیر موارد ضرورت نوعی انحراف و کار حرامی است و در صورتی که متعلق به دیگران باشد ضمان دارد.
