مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در کتاب شریف کافی روایتی درباره نماز شکر به شرح ذیل از امام صادق علیه‌السلام واردشده که عمل به آن به‌قصد قربت مطلقه خوب است. امام صادق علیه‌السلام: «هرگاه خداوند تعالى نعمتى به تو ارزانى داشت، دو ركعت نماز بخوان: ركعت اول سوره حمد با قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ و ركعت دوم سوره حمد با قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ. در ركوع و سجده‌های ركعت اول بگو: «الحمد لله شكرا، شكرا و حمدا» یعنی: سپاس نعمت خدا راست و من به خاطر شكرگزارى و سپاس او به خاك افتاده‌ام»؛ و در ركوع و سجده‌های ركعت دوم بگو: «الحمد لله الذي استجاب دعائى و أعطانى مسألتى يعنى: سپاس نعمت خدا راست كه دعايم را مستجاب كرد و خواسته مرا عطا نمود.»

صحیح است. ‌

مستحب است به امید این‌که مطلوب پروردگار باشد در شب اوّل قبر دو رکعت نماز وحشت براى میّت بخوانند، به‌این‌ترتیب که در رکعت اوّل بعد از حمد یک‌مرتبه «آیة الکرسى» و در رکعت دوم بعد از حمد ده مرتبه بنا اَنْزَلْناه بخواند و بعد از سلام نماز بگوید: «اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ ابْعَثْ ثَوابَهَا اِلَى قَبْرِ فُلان» (و به‌جاى فلان، اسم میّت را بگوید).

در فرض سؤال بنا بر اقل بگذارید.

نماز طواف شبيه نماز صبح است و در نماز طواف هر سوره‌اى، جز سوره‌هاى سجده را مى‌توان خواند؛ ولى مستحب است در ركعت اوّل پس از حمد سوره «توحيد» و در ركعت دوم سوره «كافرون» را بخواند.

هرگاه شوهر تمام حقوق زن را پرداخته و به کسى وکالت داده که صیغه طلاق زن را جارى کند و او کوتاهى کرده و صیغه طلاق را جارى نکرده و به شوهر هم اطّلاع نداده، شوهر ضامن نفقه زن در این مدّت نیست.

در فرض سوال بعد از خواب آن را بخواند و ادامه آن را تکمیل می کند.‌

كسى كه با تيمّم نماز مى‏خواند مى‏تواند نماز قضا را نيز در آن حال با تيمّم بخواند، ولى هرگاه يقين دارد عذر او بزودى برطرف مى‏شود بايد صبر كند، همچنين بنابر احتياط واجب اگر اميد برطرف شدن عذر را بزودى دارد تأخير اندازد.

از روایت علقمه از امام باقر (علیه السلام) استفاده مى شود که این زیارت براى دور و نزدیک هر دو وارد شده است و خوب است در ابتدا سلامى به حضرت دهند و دو رکعت نماز بخوانند و سپس شروع به خواندن زیارت کنن.‌

در ذکر مستحب نماز باطل نمی شود ولی سعی کنند صحیح بخوانند و عمدا این کار را نکنند.‌

بهتر این است که آن را به‌طور مرتب بجا نیاورند بلکه گاهی ترک کنند تا تصور بدعت نشود.

طرفين معامله به هر زبانى آشنا باشند مى‏توانند صيغه بخوانند، بنابراين اگر فروشنده به فارسى بگويد: «اين جنس را به فلان قيمت فروختم» و مشترى بگويد: «قبول كردم» معامله صحيح است، همچنين با عبارات ديگرى كه اين معنى را به‌روشنی بيان كند و اگر صيغه نخوانند امّا فروشنده جنس را به‌قصد فروختن به ديگرى دهد و او هم به‌قصد خريدن بگيرد كافى است (به‌شرط اين‏كه تمام شرايط معامله در آن جمع باشد).