هرگاه عقیده‌اش اين بود كه روزه براى او ضرر ندارد و روزه گرفت و بعد از مغرب فهميد روزه براى او ضرر داشته، احتياط مستحب آن است كه قضاى آن را به‌جا آورد.
بخشی از کفاره نذر و بخشی از کفاره روزه را انجام می‌دهد و اگر قابل‌تقسیم نیست کفاره روزه مقدم است.
چون تکرار آيات و اذکار به دليل وسواس در نماز حرام است (برخلاف تکرار معمولي که مانعي ندارد) اين زيادي نماز را دچار اشکال می‌کند.
اگر این سفر موجب اذیت و آزار ایشان نشود مانعی ندارد و سفر حرام محسوب نمی‌شود.
مسافرت در ماه رمضان حرام نيست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است.
در هیچ‌یک از این‌ها نمی‌توان شرطبندی کرد که شخص برنده جایزه از سوی بازنده یا شخص ثالث بگیرد؛ می‌توانند مسابقات را به‌صورت رایگان و بدون شرط انجام دهند، سپس مسئولین به‌عنوان تشویق به آن‌ها جایزه بدهند.
ترک عمدى روزه در ماه مبارک رمضان کفّاره دارد و گناه بزرگى است ولى اگر یقین داشته که در آن شرایط روزه بر او واجب نیست، کفّاره ندارد.
اگر به گمان اينكه كسى فقير است زكات به او دهد بعد بفهمد فقير نبوده، يا از روى ندانستن مسئله به كسى كه فقير نيست زكات بدهد، چنانچه چيزى را كه به او داده باقى باشد می‌تواند پس بگيرد و به مستحق بدهد و اگر از بين رفته هرگاه كسى كه آن چيز را گرفته مىدانسته يا احتمال مىداده كه زكات است بايد عوض آن را بدهد و او نيز به مستحق برساند، ولى اگر به غير عنوان زكات داده نمىتواند چيزى از او بگيرد و درهرحال چنانچه در تشخيص مستحق كوتاهى نكرده باشد لازم نيست دوباره از مال خود بپردازد.
