مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چنانچه حواس‌پرتی در حدی باشد که اشخاص و امورات به‌اشتباه گرفته شوند و وقایع جاری زندگی از خاطر برود؛ چنین شخصی مکلّف به زکات و عبادات نیست.

بله می تواند.‌

شخصی که می‌خواهد مسافت شرعی (21/5 کیلومتر) را طی کند و اذان ظهر را در شهر یا روستای محل زندگی خود یا حد ترخص آن یا جایی که بخواهد حداقل ده روز بماند نباشد مسافر بوده و نباید روزه بگیرد و به‌طورکلی در هر موردى که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجایی كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلی قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.

معمولاً این‌گونه افراد از طریق اشارات مطالبی را می‌آموزند و اگر به مقداری که آموخته است انجام داده باشد کافی است.

هرگاه كسى به‌واسطه مسافرت يا بيمارى روزه نگيرد نمی‌تواند همسر خود را وادار به جماع نمايد و اگر او را اکراه كند گناه كرده، ولى لازم نيست كفّاره او را هم بدهد.

برخی از گناهآن‌که قبح و زشتی آن ازنظر عقلی واضح است بر او نوشته می‌شود؛ بنابراین خوب است از تمام آن‌ها توبه کند.

درصورتی‌که از کسی تقلید می‌کند که کشیدن سیگار را حرام می‌داند و او آشکارا سیگار می‌کشد متجاهر به فسق است.

بهتر آن است که با این مسائل، منطقی برخورد کنید.

آرى شأن وموقعيّت افراد در ميزان مهريّه تأثیر دارد و بعيد است چنين كارگرى قصد جدی داشته باشد.

راضی نبودن به معنای وصیت نیست.

چنانچه قاضى بین قطع دست و پا و مجازات دیگر مخیّر باشد، باید مجازات دیگر را انتخاب کند. و اگر چنین نباشد، عضوى را که موجود است قطع مى کند.‌

در صورتی که خطر مهمی نداشته باشد و بتوانند از وسایلی استفاده کنند که جلوی سرایت را بگیرد مانعی ندارد.‌