پرداخت نفقه بر شوهر واجب نیست و هرگاه شوهر تبرّعاً و بدون قرارداد با پدر او نفقه بچه را داده، نمی‌تواند چیزى از او مطالبه کند ولى اگر با امر یا اجازه پدر او این کار انجام‌گرفته، مطالبه نفقه مانعى ندارد.
می‌تواند شرط کند که زن نفقه خود را ببخشد.
مانعی ندارد که از اموال صغیر برای نفقه او خرج شود.
این شرط اشکال دارد، ولی هرگاه در ضمن عقد شرط کند که زن نفقه خود را ببخشد، مانعی ندارد.
می تواند ملتزم شود که این حقوق را مطالبه نکند ولی اسقاط آن جایز و صحیح نیست.
هرگاه زن هزینه‌های لازم را از مرد مطالبه نماید و شوهر به‌صورت متعارف پرداخت نمی‌کند، می‌تواند هرروز به‌اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد و احتياط واجب آن است كه اين كار با اجازه حاكم شرع باشد و اگر مجبور شود كه خودش معاش خود را تهيّه كند در موقعى كه مشغول كار است اطاعت شوهر بر مواجب نيست.
چنانچه شوهر در مورد نحوه مصرف پولي که به همسرش می‌دهد شرط خاصي کند (مثلاً خرجي منزل باشد) مصرف آن پول در جاي ديگر، بايد با اجازه او باشد، ولى اگر حقّ نفقه را به او واگذار می‌کند زن در مصرف آن مختار است.
همسر ازدواج موقّت حقّ خرجى ندارد، هرچند باردار شود و حقّ واجب همخوابى نيز ندارد، البته احتياط واجب آن است كه شوهر بيش از چهار ماه نزديكى با همسر موقت خود را ترك نكند.
پرداختن نفقه وظیفه‌ای است و تمکین وظیفه‌ای دیگر و تمکین مشروط به پرداخت نفقه نیست، احتیاط واجب آن است که زن از تمکین خوددارى نکند ولى می‌تواند با اجازه حاکم شرع از اموال او به مقدار نفقه خود بردارد.
طبق رسم و عادتي که در محيط ما وجود دارد، دختر قبل از مراسم عروسي در خانه پدر زندگي می‌کند و درنتیجه نفقه بر عهده شوهر نيست (هرچند او بدهد) و درهرحال لازم نيست زوجه در کارهايش از شوهر اجازه بگيرد.
اگر يقين ندارند از راه حرام تهیه‌شده، تصرف در آن مانعي ندارد اما اگر يقين دارند و صاحب آن را می‌شناسند بايد به صاحبش برگردانند وگرنه ما به شما اجازه می‌دهیم تصرف کنيد و معادل آن را که تصرف کرده‌اید به نيازمندي بپردازيد؛ و اگر تمکن نداريد بر ذمه بگيريد و هر موقع که توانستيد، بپردازيد.
