مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خون استحاضه غالباً كم رنگ و سرد و رقيق است و بدون فشار و سوزش بيرون مى آيد، ولى ممكن است گاهى تيره رنگ يا سرخ و گرم و غليظ باشد و با فشار و سوزش خارج شود.

اگر بعد از غسل بفهمد مقدارى از بدن را نشسته، کافی است همان قسمت را به نیّت غسل بشوید؛ در این صورت غسل او صحیح است.

زن مستحاضه قلیله در طواف، يك وضو براى طواف بايد بگيرد و يكى براى نماز طواف و در صورت تکرار نیز باید دوباره وضو بگیرد؛ البته اگر خون مشاهده نشود، نیازی به تکرار وضو نمی باشد.

زنى كه داراى عادت است (خواه وقتيّه و عدديّه باشد، يا فقط عادت وقتيّه يا عادت عدديّه)، هرگاه دو ماه پشت سرهم بر خلاف عادت خود، خونى ببيند عادتش بر مى گردد به آنچه در آن دو ماه ديده است.

در فرض سؤال، وجود خون در محل کافى است و استمرار نیز در آن شرط نیست.

درصورتی که سبب پاکیزگی بیشتر شود خوب است؛ ولی لازم نیست تمام بدن با دست شسته شود و چنانچه با نیّت غسل، هر طور آب را به تمام بدن برساند کافى است.

در فرض سؤال، احتياط واجب آن است که اگر به نيت نماز واجب غسل انجام می دهد نزديک وقت نماز (مثلا 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان) باشد، در ضمن نسبت به گذشته تکلیفی ندارد و اعمال او صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.‌

مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمى‏تواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.‌

هرگاه شك كند كه خون، از زخم است يا نه و ظاهر حال او سلامت است، خون استحاضه حساب مى شود، امّا اگر وضع حال او مشكوك باشد كه خون از زخم است يا غير آن، احكام استحاضه ندارد، احتیاط کرده یعنى عبادات را انجام دهد و از آنچه بر حائض حرام است پرهیز کند تا وضع او روشن شود.

در فرض سؤال غسل او باطل است مگر این که هنگامى که دیگرى آب بر بدن او می ریزد خود او خودش را شستشو دهد، ولى این کار در غیر موارد ضرورت مکروه است.

زن مستحاضه باید بعد از آن كه خونش قطع شد، فقط براى اولين نماز بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد، که در این صورت مستحاضه قلیله باید بنابر احتیاط واجب برای هر نماز وضو بگیرد، مگر این که پشت سر هم بخواند.

هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.