مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با توجه به آنچه نوشته شده است اگر شك كنند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه، غسل بر آنها واجب نيست.

آمیزش با حیوانات، حرام و از گناهان کبیره است و هرگاه کسی نعوذ باللّه با حیوانى نزدیکى کند و منى از او بیرون آید، جُنُب مى شود و غسل کافى است، امّا اگر منى بیرون نیاید احتیاط واجب آن است که براى نماز و مانند آن، هم غسل کند و هم وضو بگیرد، مگر این که قبل از این کار وضو داشته باشد که در این صورت تنها غسل کافى است.

در فرض سؤال جنب محسوب نمی شود (مگر در صورتی که با این کار به اوج لذت جنسی رسیده و منی خارج شده باشد).

كسى كه آب براى غسل كردن ندارد مى تواند با همسر خود نزديكى كند و تيمّم براى او كافى است، خواه بعد از داخل شدن وقت نماز باشد يا قبل از آن.

در مورد فرد نابالغ، اگر به او دخول شود یا دخول کند وقتی بالغ باشد باید غسل کند؛ البته اگر ممیّز باشد قبل از بلوغ هم می تواند غسل کند.

در فرض سؤال غسل ندارد.

معاينات داخلي زنان و استفاده از پمادها و قرص هاي واژينال و استعمالات مانند آن، غسل ندارد.

در فرض سؤال لازم است اطلاع بدهد.

اگر رطوبتي خارج شود و يقين کند مني است بايد براي نماز غسل کند ولي چنانچه نداند يا شک کند که مني است يا رطوبت ديگر، چنانچه همراه با جستن و شهوت باشد، حکم مني دارد و اگر اين دو نشانه ، يا يکي از آنها را نداشته باشد حکم مني ندارد. البته در مريض لازم نيست با جستن باشد بلکه اگر زمان بيرون آمدن، به اوج شهوت جنسي رسيده، حکم مني دارد.

منظور از بیماری که در آن نشانه های جنابت نمایان نمی شود نوعی ضعف عمومی است که باعث کاهش فعالیتهای بدنی عادی فرد می شود.

غالباً بعد از بيرون آمدن منى بدن سست مى شود، ولى اين موضوع جزء شرايط قطعى و نشانه ها نيست.

هر رطوبتى كه از بانوان خارج شود غسل ندارد، بلكه هرگاه زنان به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج شود (كه غالباً همراه با سستى بدن است)رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند، امّا در صورت شك وظيفه‌اى ندارند.