صاحب عادت عددیّه به زنى گفته می شود كه شماره روزهاى عادت او در دو ماه پشت سر هم يك اندازه است (مثلًا هفت روز)، ولى وقت ديدن آن مختلف است، مثلًا يك بار از اوّل ماه و بار ديگر از دهم ماه شروع مى شود.
زن دارای عادت معیّن که زمان عادت او کمتر از ده روز است، اگر خونریزی وی از زمان عادتش بگذرد و نداند خونریزی تا ده روز ادامه می یابد تا تمام مدّت ده روز حیض باشد یا بیشتر از ده روز ادامه می یابد که در این صورت تنها مدّت عادت، حیض شمرده شود، استظهار می‌کند؛ یعنی تا ده روز صبر می‌کند و به احکام زن حائض عمل می‌کند تا حال او روشن شود. اگر خون تا ده روز قطع شد، همۀ روزها را حیض قرار می‌دهد و چنانچه از ده روز گذشت، روزهای عادت خود را حیض و باقی را استحاضه به شمار می آورد.
در فرض سؤال به محض ديدن خون در ايّام عادت، عبادت را ترك مى كنند.
زنانى كه «عادت عدديّه» دارند يعنى شماره روزهاى حيض آنها در دو ماه پشت سر هم يك اندازه است، ولى وقت آن تغيير مىكند، آنها بايد در همان چند روز به احكام حائض عمل كنند.
در فرض سؤال، روزی دو سه بار وارسی کردن کافی است.
هرگاه سه روز پشت سر هم خون ببيند و پاك شود چنانچه دوباره خون ببيند و تمام ايّامى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود، حیض است؛ البتّه روزهايى كه در وسط پاك بوده، حكم زنان پاك را دارد و باید عبادات خود را انجام دهد.
اگر در حین غسل، جایی از بدن نجس شود غسل باطل نمی شود.
هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را كه مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى كه نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، بايد آن چند روزى كه نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.
مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
هنگامى كه زن از حيض پاك شود بايد براى انجام عبادات خود غسل كند و اگر دسترسى به آب ندارد تيمّم نمايد، دستور غسل حيض مثل غسل جنابت است و از وضو نيز كفايت مى كند، ولى احتياط مستحب آن است كه وضو هم بگيرد (خواه پيش از غسل باشد يا بعد از غسل).
ملاک مشقت شخصی است و در فرض سؤال غسلش اشکال دارد.
