ضمان در صورت ارائه گزارش نادرست
آيا ارائه گزارش و اطّلاعت و آمار نادرست موجب ضمان میگردد؟
در مواردى كه خسارتى به بار آورد موجب ضمان است.
در مواردى كه خسارتى به بار آورد موجب ضمان است.
هرکدام از اسباب به مقدار تأثیرى که در پدید آمدن آن حادثه داشته ضامن هستند؛ و درصورتیکه میزان تأثیر هر یک مشخص نباشد، نخست به کارشناسان مورداطمینان مراجعه میشود. اگر مشخص نشد، خسارت در بین همه آنها بهطور مساوى تقسیم میگردد.
در فرض سؤال پزشک را نمیتوان محکومبه دیه کرد.
درصورتیکه این کار را بهمنظور تحقّق جنایتى کرده، یا میدانسته که این عمل غالباً سبب بروز جنایت میشود، هرچند نیّت آن را نداشته، ضامن است؛ و در مورد خودش، خونش هدر میباشد.
الف) چنانچه خطاى او از روى تقصير نبوده ضامن نيست.ب) هرگاه قبلاً برائت جسته و كوتاهى نكرده امّا خطا كرده ضامن نيست.
با توجه به آنچه در سؤال مطرح میشود دلیل مسئله این است که هنگامیکه افراد وارد بازى میشوند عملاً از یکدیگر نسبت به حوادثى که در طبیعت بازى احیاناً نهفته است و حتّى اگر طبق مقررات هم عمل کنند باز هم این حوادث پیش میآید، برائت ضمنى میجویند، شبیه برائتى که طبیب لفظاً یا عملاً از مریض میگیرد و این کار سبب برائت ذمّه او میشود.
باید سعى کند به مقدار متعارف آب مصرف کند. اگر بیش از آن باشد و همسرش راضى نباشد، حرام و موجب ضمان است.
طبيب و جرّاح براى اينكه در مقابل خطا و اشتباهى كه مرتكب مىشوند ضامن نباشند مىتوانند به مريض يا ولی او بگويند كه اگر ضررى بدون توجّه به مريض برسد ضامن نيستند و آنها قبول كنند، در چنين صورتى اگر دقّت و احتياط لازم را بكند و به مريض ضررى برسد، يا بميرد طبيب و جرّاح ضامن نيستند.
درصورتیکه آن متاع در مسير فروش بوده و شخص مزبور مانع شده است ضامن است.
درصورتیکه معلوم شود یکى از آن دو نفر این کار را انجام دادهاند و دلیلى بر اثبات مقصّر واقعى نباشد، ضمان در میان آنها تقسیم میشود.
درصورتیکه احراز شود کدامیک مقصّر بوده، او ضامن است. يعنى چنانچه مباشر دستورات را انجام نداده، مباشر ضامن است و اگر معلّم كوتاهى كرده، او ضامن است و اگر معلوم نشود كدام مقصّر بودهاند، ديه در ميان آنها تنصيف مىشود.