تصرفات او در صورت عدم رضایت جایز نیست مگر در موارد ضرورت و اضطرار، آن‌هم به مقدار ضرورت و اضطرار.
چنین اجاره‌ای اشکالی ندارد.
مسافرخانه‌ها و هتلهايى كه معلوم نيست انسان در آن چقدر مىماند اگر قرار بگذارند كه مثلاً شبى يكصد تومان بدهد و طرفين راضى باشند اشكال ندارد، ولى چون مدّت اجاره را معلوم نکرده‌اند اجاره صحيح نيست، بنابراين مادام كه رضايت صاحب آن حاصل است مىتواند بماند وگرنه حقّى ندارد، امّا اگر تعداد شب‌ها را از اوّل معيّن كنند، حق دارد تا آخر مدّت بماند.
اگر از اوّل در عقد اجاره چنين شرطى كرده باشند جايز است؛ در غير اين صورت جايز نيست.
هرگاه كسى ملكى را با دادن سرقفلى به صاحب آن براى مدّتى اجاره كند مادام كه وقت اجاره او تمام نشده است مىتواند ملك را به ديگرى باهمان مبلغ اجاره دهد، ولى حقّ سرقفلى را به هر مقدارى كه با يكديگر توافق كنند مىتواند بگيرد و موافقت صاحب‌ملک نيز در انتقال اجاره شرط است، مگر اينكه از اوّل، اين حق به مستأجر واگذارشده باشد.
اگر کشاورزی در آنجا ممکن نیست باید زمین را اجاره داده و از اجاره زمین 30 کیلو برنج با کیفیت برنج خود زمین تهیه کنید و در همان مورد مصرف نمایید و باقیمانده اجاره متعلق به ورثه است.
مستأجر، مالک منافع است نه مالک عین و باید طبق قرارداد خود عمل نماید.
اگر اجاره دهنده يا مستأجر بفهمد كه مغبون شده است و قبلاً از قيمت باخبر نبوده مىتواند اجاره را فسخ كند، ولى اگر در موقع اجاره شرط كنند كه اگر مغبون هم باشند حقّ فسخ ندارند در اين صورت نمىتوانند اجاره را به هم زنند.
اجاره نیز فسخ می‌شود و در صورت فسخ بایع حق دارد خواستار خروج مستأجر شود.
اين توافق اشكال ندارد و بايد مطابق آن عمل شود.
فوت مستأجر سبب بطلان نمی‌شود ولی فوت اجیر سبب بطلان اجاره می‌شود.
