عدم توانایی در ادای کفاره
تکلیف کسی که توانایی انجام کفاره محرمات و اعمال حج را نداشته باشد، چیست؟
اگر میداند توانایی پیدا نمیکند ساقط میشود و اگر احتمال توانایی میدهد به ذمه بگیرد و هر وقت توانایی پیدا کرد انجام دهد.
اگر میداند توانایی پیدا نمیکند ساقط میشود و اگر احتمال توانایی میدهد به ذمه بگیرد و هر وقت توانایی پیدا کرد انجام دهد.
هنگامیکه انسان محرم مىشود كارهاى زير بر او حرام مىگردد و بعضى داراى كفّاره است، البته به عقيده ما بعضى از آنها مكروه است. اين كارها به ترتيب زير است:1. پوشيدن لباس دوخته (براى مردان).2. پوشيدن چيزى كه تمام روى پا را مىپوشاند (براى مردان).3. پوشانيدن سر (براى مردان).4. پوشانيدن صورت (براى زنان).5. زينت كردن براى همه.6. سرمه كشيدن.7. نگاه كردن در آينه.8. استعمال بوى خوش.9. ماليدن كرم و روغن به بدن.10. ناخن گرفتن.11. زير سايه رفتن در حال سفر (براى مردان).12. زائل كردن مو از بدن.13. عقد ازدواج.14. نگاه به همسر از روى شهوت.15. لمس كردن.16. بوسيدن.17. نزديكى كردن.18. استمناء كردن.19. كشتن حشرات.20. بيرون آوردن خون از بدن.21. كشيدن دندان.22. مجادله كردن.23. دروغ گفتن.24. صيد حيوانات صحرايى.25. حمل اسلحه.
اگر كودكِ محرم مرتكب يكى از محرمات احرام شد، کفاره آن در صيد بر عهده ولی اوست، نه آنکه از اموال طفل بپردازد و احتياط مستحب آن است كه در غير صيد نيز ولی از طرف او كفّاره بدهد. البته در غیر صید، کفّاره واجب نیست; نه بر ولی و نه بر طفل.
پيش از گفتن «لبّيك» اعمالى كه بر محرم حرام است، بر او حرام نمىشود؛ هرچند نيّت احرام كرده و لباس احرام را نيز پوشيده باشد. بنابراين، اگر قبل از گفتن لبّيك چيزى از آنها را بجا آورد كفّارهاى ندارد و در حقيقت «لبّيك» مانند «اللهاکبر» اوّل نماز است، كه تا آن را نگويد وارد نماز نمىشود.
هرگاه محرم «لبّيك» واجب را، چه عمداً و چه براثر عذر، نگفته باشد، محرمات احرام بر او حرام نمىشود و اگر چيزى از محرمات احرام كه كفّاره دارد انجام دهد، كفّاره بر او واجب نمىشود. همچنين اگر «لبّيك» اوّل را با ريا باطل كند.
دانستن امورى كه بر محرم حرام است بهطور مشروح لازم نيست؛ بلكه كافى است بهطور اجمال نيّت ترك همه را داشته باشد.
هیچیک از محرمات احرام، يعنى آنچه بهواسطه احرام بر محرم حرام شده بود، با انجام سعى حلال نمىشود، بلكه بايد تقصير كند.
تمام چيزهايى كه در محرمات احرام بيان شد، در اين احرام نيز حرام است و از جهت كفّاره نيز تفاوتى بين احرام حج و عمره نيست.
پسازآنکه كودك محرم شد، يا او را محرم نمودند، ولی يا سرپرست او بايد او را از محرمات احرام بازدارد و اگر مميّز نيست، او را از محرمات احرام حفظ كند.
هرگاه در موقع نيّت احرام قصد شكستن بعضى از محرمات را داشته باشد (مثل اینکه در همان موقع در حال سفر باشد و بدون ضرورت زير سقف اتومبيل يا هواپيما قرار گيرد) براى احرام او خالى از اشكال نيست و اگر در آغاز نيّت ترك همه را داشته، ولى پس از احرام نيّت او عوض شود، يا بعضى از آن اعمال را مرتكب گردد، ضررى به احرام او نمىزند؛ هرچند در مواردى بايد كفّاره دهد.
در فرض سؤال اعتكاف او خالى از اشكالى نيست.