نجات جان کافر
آيا نجات جان كافر حربى و كافر غير حربى لازم است؟
نجات جان كافر حربى لازم نيست و در مورد كافر ذمّى احتياط نجات دادن است.
نجات جان كافر حربى لازم نيست و در مورد كافر ذمّى احتياط نجات دادن است.
۱. اين كار براى پزشك و ساير مسلمانان در موارد وجوب، واجب است.۲. حداقل لازم در موارد احساس خطر براى اعتصابکننده غذا جايز است.۳. در موارد وجوب ديه ندارد.۴. براى طبيب تفاوتى ندارد.۵. هرگاه جان بيمار درخطر نباشد، طبيب نمیتواند او را مجبور به غذا خوردن كند; مگر در مواردى كه مصالح مهم كشور و جامعه اسلامى در ميان باشد.
اين كار ذاتاً اشكالى ندارد; ولى اگر مستلزم نظر و لمس نامشروع باشد، تنها در صورت ضرورت جايز است.
احتياط واجب آن است كه شوهر هزينه درمان او را بدهد.
رضايت او لازم نيست؛ و درصورتیکه نجاتش منحصر به راهى است كه آسيبى به او میرسد اشكالى ندارد و ضامن نيست.
اين بيمارى از عيوب مجوّز فسخ نكاح نيست.
تنها راه برای استفاده از نطفه مرد بیگانه این است که مرد موقّتا همسر خود را طلاق دهد و آن زن پس از عدّه به عقد موقّت مرد موردنظر درآید (هرچند اصلاً همدیگر را نبینند) سپس نطفه آن مرد را برداشته و در زمان عقد با تخمک زن ترکیب کنند و پس از بخشش باقیمانده مدّت عقد موقّت و تجدید عقد دائم با شوهر سابق، نطفه ترکیبشده را در رحم او بکارند. فرزندی که متولّد میشود بر آن مرد و زن و اقوام زن محرم است اما بر اقوام مرد محرم نیست و تنها از آن زن و صاحب نطفه ارث میبرد.
اين كار گناه دارد و جايز نيست; مگر اينكه شما از شوهرتان طلاق بگيريد; و بعد از گذشتن عدّه به عقد موقّت مثلاً یکروزه مردى درآييد، هرچند او را هرگز نديده و نبينيد و نطفه آن مرد را در مطب دكتر گرفته و به شما تزريق كنند و بعد از تولّد فرزند مجدداً به عقد شوهرتان درآييد. در غير اين صورت جايز نيست.
سقطجنین در هر سن و مرحلهای، حرام است و در صورت ارتکاب مشمول ديه نيز میگردد.
درصورتیکه زن مقصّر نبوده باشد احتياط واجب آن است كه نفقه او را بپردازد.
اين كار جايز نيست و اگر فرزندى متولّد شود در بسيارى از احكام تابع صاحبان نطفه است; ولى از آنها ارث نمیبرد.