تغییر فتوای مجتهد
اگر کسی احتمال دهد فتواى مرجع تقلیدش تغییر کرده است، تکلیفش چیست؟
اگر احتمال دهد فتواى مجتهد عوضشده، میتواند به فتواى سابق عمل كند و جستجو لازم نيست.
اگر احتمال دهد فتواى مجتهد عوضشده، میتواند به فتواى سابق عمل كند و جستجو لازم نيست.
اگر مسئلهاى پيش آيد كه حكم آن را نمىداند میتواند عمل به احتياط نمايد، يا اگر وقت آن نمىگذرد صبر كند تا دسترسى به مجتهد پيدا كند و اگر دسترسى ندارد یکطرف را كه بيشتر احتمال صحت مىدهد انجام مىدهد و بعداً سؤال مىكند، اگر مطابق فتواى مجتهد بود صحيح است وگرنه بايد اعاده کند.
حکم در موارد مختلف متفاوت است فلذا باید موارد را بیان کنید، اما در فرض مثال ذکرشده در سؤال، درصورتیکه بهجای قصر اتمام خوانده اشکالی ندارد ولی اگر بهجای اتمام قصر خوانده باید اعاده کند.
مسائل دینى را باید از مجتهدین و علماى دین فراگرفت.
هركس بايد مسائلى را كه معمولاً مورداحتیاج او واقع میشود ياد گيرد يا طريقه احتياط آن را بداند.
هرگاه افراد آگاهى باشند و رعایت احتیاط را در نقل مسائل بنمایند، مانعى ندارد.
فتوا دادن و اظهارنظر كردن در مسائل شرعى براى كسى كه مجتهد نيست (يعنى قادر به استنباط احكام از مدارك و دلايل آن نمىباشد) حرام است و هرگاه بدون اطّلاع اظهارنظر كند، مسئول اعمال تمام كسانى است كه به گفته او عمل مىكنند.
در چنین جلساتى که مقلدین مراجع مختلف وجود دارند، لازم است فتاواى مراجع معروف را، اگر باهم تفاوتى دارد، تبیین کند؛ در غیر این صورت مسئولیت دارد.
سعی کنید اینگونه برنامهها را به حداقل برسانید ولی در مواردی که لازم است بگوئید این کار با نظر آیتالله مکارم شیرازی مطابق میشود.
جاهل قاصر ممکن است در کنار حوزههای علمیه هم وجود داشته باشد و آنکسی است که مسئلهای را اشتباه فهمیده یا اصلاً به ذهنش نمیآمده که چنین مسئلهای وجود داشته باشد یا اهل مطالعه بوده و در مطالعه به خطا رفته، همه اینها جاهل قاصر هستند.
راههای آگاهى از فتواى مجتهد چندراه وجود دارد: اوّل، شنيدن از خود مجتهد يا ملاحظه دستخطّ او؛ دوم، ديدن در رسالهاى كه مورداطمینان باشد؛ سوم، شنيدن از كسى كه مورد اعتماد است؛ چهارم، مشهور بودن در ميان مردم بهطوریکه سبب اطمينان شود.
نپرسیدن مرجع تقلید سؤالکننده و بیان جواب مسئله مطابق نظر مرجع تقلید پاسخگو اشکالی ندارد.