این موضوع به‌عنوان یک حکم شرعی وارد نشده است بلکه یک رسم عرفی برای احترام میت و تذکر بازماندگان است. انجام آن به این عنوان اشکال ندارد بلکه کار خوبی است.
این مورد استحبابی ندارد و آنچه استحباب دارد نوشتن تمام قرآن و جوشن صغیر و جوشن کبیر بر روی قسمت سینه کفن میت است.
دلیلی بر استحباب نداریم، فقط در نخستین بار که میّت را دفن می‌کنند در روایات این کار واردشده است.
نبش قبر مسلمان یعنى شکافتن قبر او حرام است، هرچند طفل یا دیوانه باشد.
این حکم فقط شامل كسانى است كه در ميدان جنگ کشته‌شده باشند، يعنى پيش از آن‌که مسلمانان به او برسند جان داده است، امّا اگر به او برسند و زنده باشد، يا به‌صورت مجروح او را از ميدان جنگ خارج سازند و در بيمارستان يا غير آن از دنيا برود، گرچه ثواب شهيدان را دارد ولى باید غسل و کفن شوند.
این کار جایز نیست و مشمول تعزیر است مگر درصورتی‌که ضرورتی ایجاب نماید.
مانعى ندارد سدر و كافور به‌اندازه‌ای باشد كه آب را مضاف كند، ولى بايد بهاندازهاى كم نباشد كه بگويند سدر و كافور با آب مخلوط نشده است و درصورتی‌که مضاف شود بهتر اين است میّت را اوّل با آن بشويند و بعد آب روى بدن او بريزند تا به‌صورت مطلق درآید.
با توجه به آیة شریفه 60 سوره توبه )...الغارمین...(دلالت عام دارد و شامل احیاء و اموات می‌شود، بنابراین پرداخت دیون میت از زکات مانعی ندارد و علاوه بر آن، ادلّه کلی زکات نیز شامل آن می‌شود. البتّه درصورتی‌که میّت اموالی نداشته باشد.
در صورت ضرورت مانعی ندارد.
غسل ندارد و در قبرستان مسلمان‌ها هم دفن نشود.
احتیاط آن است که میّت را با مشک و عنبر و عطرهاى دیگر خوشبو نکنند، حتّى براى حنوط، این‌ها را با کافور مخلوط ننمایند.
