چنانچه پزشک در استخدام دولت باشد، در برابر انجام‌وظیفه خود نمی‌تواند پول اضافي بگيرد و دريافت وجهى بیش از تعرفه مصوب جايز نيست. ولي اگر در استخدام نيست، هرقدر با بيمار توافق کند مانعي ندارد البته اگر حکومت اسلامي نرخ خاصي را تعيين نموده عمل برخلاف آن جايز نيست و درهرحال بايد عدل و انصاف را رعايت کرد.
هرگاه نيّتشان خدمت باشد و گرفتن اجر و مزد براى تأمين زندگى صورت گيرد، اجر و پاداش اخروى آن‌ها محفوظ است.
هرگاه روش طبّ قديم را به‌صورت كلاسيك و به شكل علمى و تجربى خوانده و آموخته باشند مانعى ندارد.
درصورتی‌که مطمئن باشيد در منزل شما كسى از آن سوءاستفاده نمی‌کند، مانعى ندارد.
موارد خطاى پزشكان ديه دارد. بهترين راه آن است كه در این‌گونه موارد قبلاً از بيمار يا اولياى او (درصورتی‌که حال بيمار مساعد نباشد) برائت و رضايت بگيرند. يا اينكه اطبا يا بيماران در برابر این‌گونه مسائل بيمه شوند.
بهترين راه براى حلّ مشكل پزشكان ازنظر ضمان شرعى اين است كه از طريق رسانه‌های گروهى و طرقِ ديگرِ اعلان همگانى، اعلام شود كه پزشكان نهايت سعى و كوشش و دقّت خود را براى درمان بيماران به كار می‌گیرند، ولى با توجّه به جهات مختلف، اعم از كمبودهاى علم پزشكى و وسايل شناخت بیماری‌ها و اختلاف وضع جسمى و روحى بيماران و خطاهاى احتمالى كه در طبيعت هر انسانى نهفته است، ممكن است عوارضى پيش آيد، پزشكان در برابر آن مسئول نيستند; و مراجعه به پزشك به معناى قبول اين رفع مسئولیت است. البتّه در برابر عوارضى كه براثر سهل‌انگاری و تقصير حاصل شود، مسئولیت آن‌ها به قوّت خود باقى است. اين اعلان ممكن است به‌صورت تابلويى در تمام مطب‌ها و بیمارستان‌ها نيز نصب شود، به‌طوری‌که به همه مراجعين تفهيم گردد و در مورد جرّاحی‌های مهم برائت خصوصى نيز گرفته شود.
۱. هرگاه كارشناسان متدین ضرورت اين كار را تصديق كنند مانعى ندارد.۲. اگر منظور از اجبار اين است كه شغل خود را از دست می‌دهد، نبايد تن به كار حرام بدهد.۳. طبيب در اين حال ضامن است.
