عزادارى خامس آل عبا (علیه‌السلام) از مهم‌ترین شعائر دينى و رمز بقاء تشيّع است و بايد هر چه باشکوه‌تر برگزار شود امّا لازم است از تمام‌کارهایی كه آسيب به بدن می‌رساند، يا موجب وهن مذهب می‌گردد، جداً اجتناب شود.
گریه بیانگر عواطف و عشق به بنیان‌گذار این مکتب است که درس شجاعت و ایمان و ظلم‌ستیزی به ما آموخت. مگر می‌شود رابطه عمیقِ عاطفى باشد و قطره‌های اشک در مصائب آن‌ها جارى نشود.
پوشيدن لباس مشكى در ايّام شهادت جنبه تعظيم شعائر دارد و مستحب است.
نمی‌تواند لباس سادات را بپوشد.
هرگاه افرادی که سینه می‌زنند براى سینه زدن برهنه نشوند و مشکل دیگرى ایجاد نشود، مانعى ندارد.
چنین نذرى واجب العمل نیست. اگر مایل باشید می‌توانید آن را صرف هیئت‌های عزادارى کنید.
از وجوهى که جهت اطعام و عزادارى داده می‌شود نمی‌توان صرف حمّام کرد ولى چنانچه نذوراتى باشد که جهت مطلق کارهاى خیر نذر شده باشد، اشکالى ندارد.
هرگاه مردم از این جریان قبلاً باخبر باشند و با رضایت به این امور، قربانى کنند اشکالى ندارد؛ و اگر باخبر نیستند باید گوشت‌ها را صرف در مصارف عزادارى کنند.
بهتر است دهه عاشورا و دهه اربعین به عزادارى بپردازند و در بقیّه آزادند; هرچند متعارف میان مردم این است که مراسم جشن عقد و عروسى را در تمام محرّم و صفر به‌عنوان احترام ترک کنند.
در چنین شرایطى بهتر آن است که آنچه آثار شادى و خوشحالى است اظهار نکنند; ولى صله‌رحم و دیدوبازدید و خانه‌تکانی و نظافت و مانند آن مانعى ندارد.
اگر ممكن است از متولی و در صورت نبودن متولی، از حاكم شرع زمين را براى ساختن مسجد اجاره كنند و عدّهاى از معتمدين محل پاى اين سند را امضا نمايند كه فراموش نشود و هرساله مال‌الاجاره آن را صرف مجالس عزادارى سيّد الشّهداء (علیه‌السلام) بنمايند و مدّت اجاره نيز مشخص و محدود باشد كه بعد از پايان مدّت، مجدداً اجاره كنند.
