مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که یقین به استطاعت او نداشته باشید انجام حج برای او واجب نیست ولی هرگاه اموالی دارد سزاوار است ورثه در حق او محبت نمایند و حجی برایش انجام دهند.

هرگاه پدر یا مادر در اولین فرصت استطاعت ثبت‌نام كرده و قبل از رفتن به حج فوت نموده، نيابت از او واجب نيست و تنها درصورتی‌که ورثه راضى باشند مى‌توان براى او حج مستحبی بجا آورد، ولى اگر قبلاً مستطيع شده و در ثبت‌نام و رفتن به حج كوتاهى نموده، بايد براى او حج ميقاتى انجام دهند و هزينه‌هاى آن از اصل مال است؛ مگر این‌که وصیت كرده باشد حج بلدى بجا آورند، كه در اين صورت هزينه‌هاى اضافى از ثلث مال برداشته مى‌شود و اگر بتوانند فيش بانكى او را طبق موازين قانونى بفروشند و با قسمتى از آن اجير بگيرند، احتياط واجب آن است كه چنين كنند.

نائب شدن چنین شخصی  اشکالی ندارد.‌

جايز است از طرف ميّت كسى را براى حج واجب، يا مستحب اجير كنند.

حج تمتع انجام دهد.

بايد به نيابت پدر حج بجا آورد و اگر به‌قصد خودش حج بجا آورده گناه كرده، ولى حجش صحيح است، امّا بايد در سال‌های بعد خودش يا كس ديگر، به نيابت از پدرش حج بجا آورد.

اشكالى ندارد.

الف) درصورتی‌که توافق نکنند بین آن‌ها که صلاحیت‌دارند قرعه‌کشی می‌کنند و در قرعه‌کشی فرقی میان فرزند دختر و پسر نیست و اگر آن شخص وصی داشته باشد نظر وی مقدم است. ب) آری؛ می‌توانند به‌عنوان ارث تقسیم کنند و می‌توانند در صورت رضایت همه ورثه برای میت خود کسی را به حج بفرستند مشروط بر این‌که سهم صغیر را بپردازند. ج) درصورتی‌که با موافقت بقیه رفته مدیون نیست.

كسى كه براى انجام حج تمتّع وقت ندارد و وظيفه او عدول به حج اِفراد است، نمى‌تواند براى حج تمتّع نايب شود، ولى اگر شخصى در وسعت وقت براى حج تمتّع اجير شود، سپس وقت او براى انجام حج تمتّع تنگ گردد، بايد عدول كند و نيابت او صحيح است.

عمره کفایت از حج نمی‌کند.

اگر شخصى از سال‌های قبل مستطيع بوده و فعلاً به خاطر كسالتى كه دارد، مسافرت با هواپيما، برايش ميسّر نيست و غير از هواپيما وسيله ديگرى برايش فراهم نمى‌شود، درصورتی‌که اميد بهبودى نداشته باشد بايد نايب بگيرد.

از طرف كسى كه زنده است (بالغ، كودك و ديوانه‌اى كه حج بر او مستقر نشده) فقط براى حج مستحبی مى‌توان اجير كرد، مگر نسبت به كسانى كه حج بر آن‌ها واجب شده و براثر كوتاهى آن را بجا نياورده‌اند و اكنون به خاطر بيمارى يا پيرى، ناتوانى و جنون قادر بر حج نيستند، در اين صورت واجب است نايب بگيرند؛ امّا اگر زمانى استطاعت مالى پیداکرده كه استطاعت جسمى نداشته و يا راه براى او باز نبوده، حج بر وى واجب نيست و گرفتن نايب نيز واجب نمى‌باشد؛ نه در حيات، نه بعد از مرگ او. ولى احتياط مستحب اين است كه در زمان حیات اجير بگيرد.