مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

«ديوانه» و «سفيه» يعنى كسى كه مال خود را بيهوده مصرف مى‏كند و توانايى بر نگهدارى و معامله ندارد، حق ندارند در مال خود تصرّف كنند بلكه بايد زير نظر ولی آن‌ها باشد.

اگر عقل و هوش کافی داشته باشد مانعی ندارد.

مانعی ندارد ولی اگر حاکم شرع او را محجور از تصرف در اموال کرده باشد چیزی از اموال را نمی‌تواند مهریه قرار دهد همچنین به‌عنوان نفقه.

انسان مى‏تواند قبل از مرگ خود خواه صحيح و سالم باشد يا بيمار هرقدر از مال خود را بخواهد، به ديگرى ببخشد، يا جنسى را ارزان‌تر از قيمت بفروشد، يا به مصرف خود و عيال و ميهمان برساند به‌شرط این‌که کاملاً هوشیار باشد.

كسى كه ورشكست شده يعنى بدهكارى او بيش از سرمايه موجود اوست و طلبكاران از حاكم شرع خواسته‌اند كه او را از تصرّف در اموالش ممنوع كند در صورت صدور این حکم از طرف حاكم دیگر حق تصرف در اموال خود را ندارد.

به مقدار کم مانعی ندارد.‌

چنین کسى در حکم مجنون ادوارى است که در دوره افاقه، احکام عاقل بر او جارى می‌شود.

كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است تصرّفى كه در موقع ديوانگى در اموال خود مى‏كند صحيح نيست.

کسی که از تصرف در اموال ممنوع شده باشد

معاملات صوری به‌یقین صحت ندارد.

هنگامی‌که حکم اعصار ثابت شود براى تمام دیون کافى است; ولى در صورت تعدّد پرونده‌ها و تعدّد قاضى، اعصار براى هر یک از قضات باید ثابت شود.