هرگاه مسافرى قصد ندارد ده روز در جايى توقف كند ولى قصدش اين است كه مثلاً اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبى پيدا كند ده روز بماند بايد نماز را شكسته بخواند.
بنا بر احتیاط واجب باید نماز را تمام کند و اعاده نماید.
كافى است بگويد: «اشْهَدُ انْ لا اله إلَّااللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» و اين كلمات بايد به عربى صحيح و به ترتيب و پشت سر هم گفته شود.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، نماز را شکسته بخواند.
نماز او کامل است زیرا نیت مسافرت نداشته است.
نمازهای سابق صحیح است ولی بعدازاین مراعات کند.
در سجده بايد بدن به مقدار گفتن ذكر واجب آرام باشد، در موقع ذكر مستحب نيز اگر آن را به‌قصد ذكرى كه براى سجده دستور داده‌شده بگويد آرام بودن بدن لازم است (البته در صورت حرکت داشتن کار خلافی مرتکب شده ولی نماز صحیح است) و امّا اگر به‌قصد ذكر مطلق باشدكه در هر جاى نماز جايز است حركت مانعى ندارد.
همین مقدار که به‌صورت کامل بایستد کافی است.
اگر پيش از سلام نماز يادش بيايد كه یک‌رکعت يا بيشتر از آخر نماز را نخوانده، بايد آن را به‌جا آورد و نمازش صحيح است، ولى اگر بعد از سلام متوجّه شود چنانچه كارى كه نماز را عمداً و سهواً باطل مىكند (مانند پشت به قبله كردن) انجام داده نماز باطل است و اگر انجام نداده بايد بلافاصله ركعتهاى فراموش‌شده را به‌جا آورد و نمازش صحيح است و احتياط واجب آن است كه سجده سهو براى سلام بىجا انجام دهد.
مسافرى که قصد ده روز کرده باید روزه واجب را بگیرد و می‌تواند روزه مستحبی به‌جا آورد و نافله‌های ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
می‌تواند جهت جلوگیری از شک در رکعات از مهرهای رکعت‌شمار استفاده نماید.
نماز باطل نمی‌شود ولی بهتر است از این تعابیر که سبب سوءاستفاده دشمنان است اجتناب نمایند.
