تکلیف کثیر الشک در موارد بروز شک ابتدائی
درصورتیکه انسان در غالب، موارد كثيرالشك باشد آیا در خصوص مواردى هم كه شک ابتدايى حادث مىگردد، كثيرالشك محسوب میشود؟
هرگاه كثرت شك مخصوص به مورد معيّنى نيست هر شكى كه مىكند داخل دايره آن محسوب میشود.
هرگاه كثرت شك مخصوص به مورد معيّنى نيست هر شكى كه مىكند داخل دايره آن محسوب میشود.
درصورتیکه صدق خلوت با اجنبیه داشته باشد نماز را رها کند.
بستن چشمان در نماز مكروه است، ولى اگر راه حضور قلب منحصر به آن گردد، مستحب بودن آن بعيد نيست.
در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.
هرگاه بعد از سلام نماز شك كند كه نمازش صحيح بود يا نه خواه شك مربوط به عدد رکعتهای نماز باشد يا شرايط نماز، مانند قبله و طهارت و يا اجزاى نماز مانند ركوع و سجود، به شک خود اعتنا نمیکند.
هرگاه در همان اتاق که مشغول نماز است مشغول غیبت باشند باید نماز را رها کند و جای دیگر نماز بخواند زیرا حضور در مجلس گناه جایز نیست.
كسى كه اختيارش در سفر با ديگرى است مانند پسرى كه با پدر خود مسافرت مىكند، چنانچه بداند سفر پدرش هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند، حتّى اگر كسى را بهاجبار بهجايى میبرند (مانند زندانى) و بداند مسافت او هشت فرسخ يا بيشتر است همين حكم را دارد، مگر اينكه احتمال عقلايى بدهد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از آنها جدا میشود و برمیگردد.
احتياط آن است كه اگر وقت باقى است عمل را انجام دهد؛ مگر اینکه به سرحد وسواس برسد.
اگر زمانی كه وارد آيه بعد شده شك كند آيه قبل یا قبلتر را خوانده يا نه يا وارد کلمهای از يك آيه شده، شك كند كلمه قبل را خوانده بايد بنا بر احتياط واجب برگردد و آن را بهقصد قربت بهجا آورد و بعد دنبال آن را ادامه دهد؛ اما اگر شروع به خواندن سوره کرده و در خواندن حمد شک کند یا به رکوع یا قنوت رفته و شک در حمد یا سوره کند نباید به شک خود اعتنا کند و نماز در این حالت صحیح است.
هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز شك كند كه نماز را خوانده يا نه يا حتّى گمان كند نخوانده است، به شك اعتنا نكند، ولى هرگاه پيش از گذشتن وقت نماز شك كند، بايد نماز را بهجا آورد، حتّى اگر گمان دارد نماز را خوانده كافى نيست.
نماز او کامل است زیرا نیت مسافرت نداشته است.
هرگاه در بین نماز بعد از گذشتن محل چيزى، شك كند آن را بهجا آورده يا نه مثل اينكه بعد از داخل شدن در ركوع، شك در حمد و سوره كند و يا بعد از ورود در سجده شك در ركوع كند، در هیچیک از اين موارد نبايد به شک خود اعتنا كند، خواه جزء بعدى ركن باشد يا غير ركن.