مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نيّت احرام چنين است كه قصد مى‌كند کارهایی که بر محرم حرام است را، بر خود حرام بشمرد و به دنبال آن به اعمال عمره يا حج بپردازد و كافى است با در نظر گرفتن اين معنى، به زبان، يا در قلبش بگويد: «احرام مى‌بندم براى عمره تمتّع از حج واجب (يا مستحب) براى خودم (يا براى كسى كه از طرف او نیابت‌دارم) قربت الى الله» و منظورش از «احرام مى‌بندم» بناگذارى بر تحريم كارهاى مزبور بر خويش است و در احرام حج مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى حج واجب قربت الى الله» و در عمره مفرده مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى عمره مفرده قربت الی الله».

لازم نيست نيّت را بر زبان جارى كند، بلكه كافى است چنين قصدى در دل او باشد، ولى بهتر است علاوه بر قصد باطنى، بر زبان نيز جارى سازد.

اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.

اگر بعد از گفتن لبّيك در روز هشتم ذی‌الحجه، كه بايد براى حج تمتّع تلبيه بگويد، فراموش كند كه براى حج لبيك گفته، يا براى عمره، بنا مى‌گذارد كه براى حج تمتّع گفته و حج او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.

شخصى كه وظيفه‌اش انجام حج تمتّع است بايد در حال احرام عمره نيّت كند كه عمره تمتّع و پس‌ازآن حج تمتّع را بجا مى‌آورد؛ هرچند نيّت اجمالى باشد.

اگر براثر ندانستن مسئله، يا جهت ديگرى، بجاى نيّت عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند و در نظرش اين باشد كه همان عملى كه همه مردم انجام مى‌دهند او هم بجا آورد، ولى خيال كرده جزء اوّل از دو جزء اعمال حج، حج تمتّع نام دارد، بدین‌جهت نيّت حج تمتّع كرده، عمل او صحيح است و عمره تمتّع محسوب مى‌شود و بهتر آن است كه نيّت را تجديد كند.

این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.

اگر براثر جهل به مسئله، يا جهت ديگرى، گمان كند كه حج تمتّع بر عمره تمتّع مقدّم است و به هنگام احرام، نيّت حج تمتّع كند و قصد داشته باشد پس از احرام به عرفات و مشعر برود و مناسك حج تمتّع را انجام دهد، سپس عمره را بجا آورد، بنا بر احتياط واجب احرام او باطل است و بايد در ميقات دوباره محرم شود و اگر از ميقات عبور كرده، بايد در صورت امكان به ميقات برگردد و در انجام‌ محرم شود و اگر امكان بازگشت به ميقات نيست، از همان‌جا كه هست محرم مى‌شود و اگر وارد حرم شده و توجّه به مسئله پیداکرده، بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم گردد، وگرنه در همان‌جا احرام مى‌بندد و اعمال او صحيح است.

اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.

اگر نيّت عمره مفرده كند و سپس بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مى‌كند، ولى چنانچه عمره مفرده در ماه‌های حج واقع‌شده باشد و حج مستحبى باشد مى‌تواند آن را عمره تمتّع قرار دهد، همچنین اگر بدون توجه، نيت عمره مفرده كرده (چنانچه در ماه‌های حج باشد) مى‌تواند به عمره تمتع عدول كند.

نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.

نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.